تیمی از دانشمندان موسسه چشم ویلمر، جان هاپکینز موفق به توسعه داروی آزمایشی شدهاند که می‌تواند روند از دست دادن بینایی و آسیب به شبکیه را در بیماران دیابتی کاهش دهد.
براساس گزارش‌های مؤسسه ملی بهداشت، در حال حاضر حدود ۸ میلیون آمریکایی به دلیل ابتلا به دیابت درمعرض از دست دادن بینایی خود قرار دارند. انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۴ این آمار به صورت وحشتناکی افزایش دو برابری داشته باشد. به همین دلیل محققان در جستجوی راهکاری هستند که بتوانند روند از دست دادن بینایی و آسیب به شبکیه را در بیماران دیابتی متوقف کرده یا این فرآیند را به تأخیر بیندازند.
محققان در مطالعه خود از موش و همچنین ارگانوئیدهای شبکیه انسانی استفاده کردند و روی دو بیماری شایع چشم در بیماران دیابتی تمرکز کردند. محققان بیماری‌های «رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو» (PDR) و «ادم ماکولا دیابتی» را مورد توجه قرار دادند.
هر دو بیماری شرایطی را ایجاد می‌کند که بر شبکیه تأثیر می‌گذارد. شبکیه بافتی است که نور را حس می‌کند و سیگنال‌های بینایی را به مغز منتقل می‌کند. دیابت می‌تواند به شبکیه آسیب وارد کند و روی آن تأثیر می‌گذارد. در بیماری رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو(PDR)، رگ‌های خونی جدیدی در سطح شبکیه بیش از حد رشد می‌کنند که منجر به خونریزی یا جداشدگی شبکیه و از دست دادن بینایی می‌شود.
بیماران مبتلا به ادم ماکولا دیابتی شبکیه مرکزی متورم و سلول های شبکیه آسیب دیده را در نتیجه نشت مایع از رگ های خونی در چشم نشان می دهند که باعث از دست دادن بینایی مرکزی می شود.
دارویی تجربی که کاهش بینایی و آسیب شبکیه را در دیابتی‌ها کند می‌کند، می‌تواند این مشکلات را به تأخیر بیندازد. این بیماری‌ها در حال حاضر با تزریق چشمی و درمان های ضد فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (anti-VEGF) درمان می‌شوند. حالا محققان داروی آزمایشی جدیدی را بررسی می‌کنند که اثربخشی خوبی می‌تواند به همراه داشته باشد.
