به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ به نقل از یورو نیوز انگلیسی، تلنبار شدن زباله‌ها در مسیر رودخانه درینا در کشور بوسنی وضعیت این رودخانه را بغرنج کرده است و هیچ چشم اندازی برای حل این مشکل وجود ندارد چرا که مردم سه کشور بوسنی و هرزگوین، صربستان و مونته نگرو در بالادست این رودخانه هر ساله بیش از ده هزار تا پانزده هزار متر مکعب زباله به این رودخانه می‌ریزند و همه در سدی محلی که نزدیک ویسگراد در بوسنی قرار دارد روی هم تلنبار می‌شود.
پس از دو دهه سوء مدیریت زباله ها، این وضعیت رودخانه درینا در بوسنی و هرزگوین است.
دژان فرتولا فعال محیط زیست مرد: من از دولت، وزارت خانه‌ها و دیگر شهرداری‌ها در منطقه مان می‌خواهم که چیزی شبیه یک سیستم مدیریت پسماند ایجاد کنند، زیرا ویسگراد از دو دهه پیش بدون هیچ خطای خود کرده ای، تبدیل به زباله دان منطقه شده است و ما باید در این باره صریح باشیم و حقایق را به زبان بیاوریم.
این رودخانه به خاطر چشم انداز‌های فوق العاده و آب سبز زمردی رنگش معروف است.
وریچا جوریچیچ ماهیگیر محلی: ما چکار می‌توانیم بکنیم. هر از چندگاهی کیسه برمی داریم و در اطراف گشت می‌زنیم و زباله‌ها را جمع می‌کنیم. با این کار مثلا قصد داریم که خودمان را نجات دهیم. اما تلاش ما این است که اطراف خودمان را تمیز کنیم بنابراین زباله‌های دیگر را نمی‌بینیم. این صحنه واقعا زشت و غم انگیز است، اما می‌دانیم که مشکلی است که باید در سطوح بالاتر دولتی و نیز وزرای مرتبط دولت و سه کشوری که درگیر این مشکل هستند (صربستان، بوسنی و هرزگوین و مونته نگرو) برطرف شود که وارد گفتگو برای حل این مساله نیز شده اند؛ بنابراین تنها کاری که می‌توانیم بکنیم امیدوار بودن است ما فقط می‌توانیم امیدوار باشیم.
هر سال ده تا ۱۵ هزار متر مکعب از ضایعات چوبی، بطری‌های پلاستیکی، بشکه‌های زنگ زده، لاستیک‌های مستعمل خودرو، لوازم خانگی و دیگر زباله‌ها در پشت سدی که در مسیر رودخانه نزدیک ویسگراد وجود دارد، انباشته می‌شوند و جمع آوری همه آن‌ها حدود شش ماه زمان می‌برد.
فعال محیط زیست مرد: متوجه شده ایم که متاسفانه ظرفیت محلی که سال‌ها برای دفن زباله‌های رودخانه استفاده می‌شد، اکنون تا نود درصد پر شده است و نمی‌دانیم که آینده چه خواهد شد. اگر سال آینده بازهم ده هزار تا پانزده هزار متر مکعب زباله در پشت سد گیر کند، چکار باید بکنیم؟
ماهیگیر محلی: پس از این همه سال و بیش از بیست سال زندگی در کنار رودخانه مجبوریم که بپذیریم این واقعیت زندگی است. البته دیگر به این باور رسیده ایم که پیش از آن که رودخانه درینا از هر گونه زباله پاک شود، خواهیم مرد و این روز را نخواهیم دید.
