به گزارش رکنا، محمد رحمانی، رییس آموزش و پروش ولایت سرپل روز یکشنبه ۴ ژوئن (۱۴ خرداد) اعلام کرد که ۷۷ دختر دانش‌آموز در دو حمله جداگانه در مدارس ابتدایی این ولایت مسموم و در بیمارستان بستری شده‌اند.
گمان می‌رود که این اولین حمله از این نوع از زمان به قدرت رسیدن طالبان در اوت ۲۰۲۱ و آغاز سرکوب حقوق و آزادی‌های زنان و دختران افغان باشد.
این مقام رسمی گفت، فردی که مسمومیت را ترتیب داده کینه شخصی داشته است. او جزئیات بیشتری ارائه نکرد.
ه گفته رحمانی، ۶۰ دانش‌آموز در مدرسه دخترانه کبودآب و ۱۷ دانش‌آموز در مدرسه نسوان فیض‌آباد ولسوالی سنگچارک مسموم شده‌اند.
او در گفتگو با آسوشیتدپرس افزود: «هر دو مدرسه ابتدایی نزدیک به هم هستند و یکی پس از دیگری هدف قرار گرفته‌اند. ما دانش‌آموزان را به بیمارستان منتقل کردیم و اکنون حال همه آنها خوب است.»
دختران دانش‌آموز ایران نیز در ماه‌های گذشته با موجی از مسمومیت‌ها توسط نوعی گاز سمی روبرو بوده‌اند. هزاران نفر، به طور عمده دختران دانش‌آموز مسموم و راهی مراکز درمانی شدند.
عدم جدیت پیگیری آمران و عاملان این مسمومیت ها از سوی مسئولان جمهوری اسلامی انتقادهای داخلی و خارجی زیادی در پی داشت. هنوز علت این مسمومیت‌ها در ده‌ها شهر ایران مشخص نشده است.
تحصیل دختران افغان زیر ضرب طالبان
وبسایت هشت صبح یادآور شد، نزدیک به دو سال است که دانش‌آموزان و دانشجویان دختر در افغانستان توسط طالبان از حق تعلیم و تحصیل محروم شده‌اند. در این مدت طالبان علاوه بر بستن درب مدارس و سپس دانشگاه‌ها بهروی دختران، در صدد بهانه‌جویی برای حذف زنان از سایر بخش‌های اجتماعی نیز بودند.
این سایت می‌افزاید، در یک اقدام تازه، طالبان تمامی مراکز آموزشی در شهر کابل را بسته و به مسوولان این نهادها دستور داده‌اند که به دختران اجازه ورود به کلاس‌های درسی را ندهند. دانش‌آموزان اقدام اخیر طالبان را "زن‌ستیزانه" می‌خوانند و می‌گویند که طالبان می‌خواهد با این گونه اقدامات، صدای زنان را برای همیشه خفه کند.
به گفته آنان، طالبان دل‌خوشی زنان را به تدریج می‌گیرند و آنان را به زندگی داخل خانه محدود می‌کنند.
همزمان با بسته شدن نهادهای آموزشی بهروی دختران دانشجو و دانش‌آموز، شماری از این مراکز برای ادامه‌آموزش دختران کلاس‌های آموزشی آنلاین برگزار کرده بودند، اما به دلیل کندی سرعت اینترنت و ناتوانی مالی دانشجویان و دانش‌آموزان، این کلاس‌ها نتیجه‌مثبت نداده و این نهادها مجبور شده‌اند از این اقدام دست بردارند.
حوا یکی از دانشجویان دانشگاه کابل در این مورد می‌گوید: «بعضی از استادان ما در دانشگاه حاضر شدند تا برای دختران کلاس‌های آنلاین برگزار کنند، اما اکثریت دختران به دلیل اینترنت ضعیف و نداشتن پول مصرف اینترنت، نتواستند درس‌هایشان را از این طریق دنبال کنند.» حوا نیز از جمله کسانی است که به دلیل ناتوانی اقتصادی خانواده‌اش پس از حاکمیت طالبان، قادر به شرکت در کلاس آنلاین نشده است.
سایت هشت صبح در گزارش خود می‌افزاید، اقدام اخیر طالبان آموزگاران زن در آموزشگاه‌ها را نیز نگران کرده است. لیلا (نام مستعار) یکی از آموزگاران زن در یکی از نهادهای آموزشی شهر کابل است. او در مورد اقدام اخیر طالبان می‌گوید که وی و دیگر استادان زن در این مرکز آموزشی، منتظر دستور دیگری از سوی طالبان هستند تا آنان را نیز از درس دادن به پسران منع کنند.
او می‌گوید: «سر کلاس قادر به تمرکز بر تدریس نیستم و چشم به دروازه می‌مانم که چه وقت افراد طالب به دفتر هجوم آورند تا این بار ما را نیز از درس دادن محروم کنند.»
این آموزگار در مورد چگونگی مطلع ساختن شاگردانش در مورد دستور طالبان می‌گوید: «بسیار سخت بود تا در گروه واتساپ بنویسم که دیگر دختران اجازه آمدن در کلاس را ندارند؛ ولی مجبور بودم این جمله را بنویسم. آن را هم طوری نوشتم که به دستور طالبان دختران به‌گونه موقتی اجازه آمدن به کورس را ندارند، تا آنان بیشتر از این روحیه‌کُش نشوند.»
پس از این خبر شمار زیادی از دانش‌آموزان دختر با استادان‌شان تماس گرفته و از آنان خواسته‌اند تا در خانه‌‌های‌شان به آنان آموزش دهند.
