یک هنرمند آذربایجانی با به کارگیری روشی مبتکرانه آثار هنری را با استفاده از فرش و طرحهای انتزاعی خلق میکند که در نگاه اول واقعیت را به چالش میکشند.
قالیچههای «فائق احمد» همچون تابلوهای نقاشی روی دیوار نصب میشوند و اغلب در بخش انتهایی شبیه فرشی به نظر میرسند که ذوب شده و گویی جریانی از چندین رنگ روی زمین جاری است.
یک روز وقتی «فائق احمد» هفت ساله بود، والدینش او را در اتاق خوابش گذاشتند تا روی قالیچه بازی کند؛ میراث خانوادگی که متعلق به مادربزرگ مادرش بود. احمد در حال تماشای نقش و نگارهای روی فرش بود. کل طرح به نظر او هزارتو بود. سپس ایدهای به ذهن او رسید. «فائق» یک جفت قیچی بزرگ آورد و حاشیه را برید. وقتی شروع کرد، ادامه ندادن به این کار سخت بود. او فرش را به تکههای بیشتری تقسیم کرد و طرحی را یکجا بُرید و به جای دیگری منتقل کرد. وقتی والدینش به او سر زدند، فرش به هیچ وجه شبیه قبل نبود.
حالا هنری که «احمد» با فرش خلق میکند، در سراسر اروپا و آمریکا طرفدار پیدا کرده است و هر کدام از آثار هنری او دهها هزار دلار فروش میرود. برای مثال «مایع» (۲۰۱۴) به مجموعهای از رنگهای روان ختم میشود و اثر هنری «بیثبات» (۲۰۱۶) در نهایت به نوارهایی از یک فرش متفاوت تبدیل میشود.
علاقه احمد به شعر در عناوین آثار هنری او در سال ۲۰۲۱ منعکس شده است که شامل نامهای شمس تبریزی و نظامی گنجوی، شاعران پارسی زبان قرن دوازدهم است.
بزرگترین و گرانترین فرشی که «احمد» تا به امروز خلق کرده است، «تردیدها»(۲۰۲۱) نام دارد که - با نقوش پیچیده یک فرش سنتی آذربایجانی شروع میشود و به نظر میرسد به جریانی پر پیچ و خم و سورئال از رنگ شرابی، آبی، سبز کمرنگ و زرد تبدیل میشود که گویی به سمت پایین روان شدهاند و در نهایت رنگینکمانی انتزاعی از رنگها را روی زمین ایجاد میکند.
ماهیت سوررئال کار او را میتوان تا حدی به فناوری مورد استفاده او نسبت داد. احمد خلق هر فرش را با یک طراحی دیجیتال آغاز میکند. او سپس طرح را بر روی یک کامپیوتر ترسیم میکند و سپس آن را روی کاغذ مهندسی مخصوصی منتقل میکند که در آن هر گره در فرش محاسبه میشود. سپس طرحها را به کارگران نساجی و قالیسازان آذربایجانی میدهد که فرش را از نخ پشم یا ابریشم با رنگهای طبیعی میبافند. فرآیند بافندگی دو تا چهار زن بسیار ماهر از دو و نیم تا شش ماه طول میکشد.
«احمد» نماینده آذربایجان در بینال ونیز ۲۰۱۷ بود و آثار هنری او تاکنون در شهرهای مختلف جهان همچون نیویورک، برلین، لندن، پاریس، دبی، رم، ونیز، واشنگتن دی سی و هنگ کنگ به نمایش گذاشته شدهاند.