سید پویان حسین پور، فعال رسانهای شناخته شده اصولگرا در رشته توئیتی نوشت:
- محمدجواد ظریف دیشب ۷٫۵ ساعت در کلاب هاوس، به صورت متکلم وحده و یکطرفه و البته با همراهی جمعی از کنشگران رسانهای کاملا همراه و همسو با خودش، مشغول دفاع از عملکرد خود(در طول سالهای بعد از انقلاب تا پایان دولت روحانی) و حمله منتقدینش بود..
- فارغ از محتوای صحبتها که هم محل نقد جدیست و هم در مواردی قابل تأمل است، این نکته از اکت رسانهای اخیر رییس دستگاه دیپلماسی دولت روحانی و نماد سیاست خارجی جریان موسوم به لیبرال و غربگرا برای خود من قابل توجه است که حدود دو سال است که دولت روحانی به پایان رسیده، ظریف ۸ سال وزیر خارجه بوده و انواع تریبونها را در اختیار داشته و هنوز هم دارد، جریان همسو با او، یک شبکه منسجم رسانهای در رسانههای رسمی و رسانههای اجتماعی در اختیار دارد، اما باز زمانی که به گفتگوی مستقیم با مردم(حداقل بخشی از مردم) احساس نیاز کرد، حاضر شد علیرغم کهولت سن و بیماری(تنگی نفس و سرفههای متعدد)، ۷,۸ ساعت در یک گفتگوی مجازی حضور پیدا کند!
- این کنش رسانهای امثال جواد ظریف، فارغ از محتوای آن، فینفسه و از نظر حرفهای قابل تقدیر و آموزنده است. یعنی اهمیتی که او و هممسلکانش به رسانه و تصویرسازی از خود و عملکردشان در اذهان مردم میدهند، حتما آثار و نتایج مثبتی برای گفتمانی که به دنبال آن هستند (و وادادگی و تسلیم و التماس حتما بخشی از آن است) به همراه خواهد داشت..
- در پایان این چند خط، دوست داشتم مدل رسانهای ظریف را با عناصری در جریان موسوم به اصولگرا یا حتی در بین چهرههای شاخص گفتمان انقلابی مقایسه کنم که هم نمونه مشابهی پیدا نکردم و هم برای پرهیز از دردسرهای ناشی از کمتحملی دوستان در جبهه خودی و مثلا دولت و مجلس در برابر انتقادهایی از این دست که در طول دو سال اخیر، شما چقدر برای اقناع افکارعمومی نسبت به دستاوردهایتان تلاشی از این جنس داشتید، از خیر این مقایسه میگذرم!
بیشتر بخوانید: