محمد آذرکیش در گفت‌وگو با ایسنا، با تاکید بر اینکه استقرار نگهبان یگان حفاظت به عنوان متولی اصلی حفاظت به صورت شبانه‌روزی لازم و ضروری است اضافه کرد: بهسازی و نورپردازی پل باید جزو اولویت‌ها و برنامه‌های اجرایی باشد تا محوطه امنیت داشته باشد و برخی افراد به خود اجازه تخریب منظر و یا دیوارنویسی روی پل را ندهند چراکه بارها دیوارنویسی‌های متعددی را از روی این پل تاریخی پاک کرده‌ایم.
وی خاطرنشان کرد: تسریع در پروژه‌های بهسازی و نورپردازی پل ساسانی دزفول ضروری است زیرا حفاظت و توجه ویژه به این پل تاریخی تا تامین اعتبار محقق نخواهد شد.
او با اشاره به چند دوره مرمت پل ساسانی دزفول و اهمیت جایگاه این پل گفت: وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کشور باید مرمت کلی، محوطه‌سازی و تعیین حریم حفاظتی پل ساسانی دزفول را به عنوان متولی اصلی آن هر چه سریع‌تر انجام دهد.
آذرکیش با بیان اینکه اداره میراث فرهنگی دزفول و نهادهای محلی در زمینه تامین اعتبار بافت‌های تاریخی محدودیت‌های متعددی دارند گفت: با توجه به اینکه امکان تامین اعتبار وجود ندارد امیدواریم تامین اعتبار و کارهای لازم از سوی مسئولان و کارشناسان وزارت میراث فرهنگی هر چه زودتر اجرایی شوند.
وی ادامه داد: شورای ملی وظیفه حفاظت و نظارت بر مرمت و همچنین نگهداری و ساماندهی پل ساسانی دزفول را برعهده داشته باشد تا با اختیارات لازم و نگاهی کارشناسانه در روند حفاظت از این اثر مهم ملی تسریع صورت گیرد.
این دوستدار میراث فرهنگی با اشاره به اینکه پل ساسانی دزفول در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است گفت: این امر اهمیت و لزوم حفاظت از آن را بیش از پیش آشکار می‌کند.
آذرکیش خاطرنشان کرد: اهمیت پل ساسانی دزفول از این منظر است که قدیمی‌ترین پل در کشور است که تاکنون به حیات خود ادامه می‌دهد و روی رود دز که یکی از رودهای پرآب و استراتژیک کشور است ساخته شده است. از این رو می‌تواند حتی به عنوان یکی از مهمترین نمادهای ملی در کشور مطرح باشد.
پل قدیم دزفول یا «دژپل» مهمترین اثر تاریخی دزفول است. این پل که ۲ منطقه شرقی و غربی دزفول را به هم وصل می‌سازد یکی از راه‌های رابط منطقه گندی‌شاپور و سرزمین بین‌النهرین بوده که به دستور شاپور اول پس از پیروزی بر امپراتوری رم در نبرد ادسا ساخته شده است. این پل در سال ۲۶۰ میلادی (در حدود ۱۷۵۰ سال پیش) به دستور شاپور اول ساسانی و به دست ده‌ها هزار اسیر رومی روی رود دز ساخته شد و به همین دلیل این پل به «پل رومی» نیز مشهور است. برای حفاظت از پل قلعه‌ای نیز بنا شد که در محل قدیمی آن محله‌ای به همین نام (قلعه) وجود دارد.
این پل دارای ۱۴ دهانه است و آب رودخانه دز از زیر آن عبور می‌کند. پل قدیم دزفول از سنگ ساروج و آهک بنا شده و در دوران حکومت عضدالدوله دیلمی، صفویان و پهلوی بازسازی شده‌است اما پایه‌های پل حکایت از دوران ساسانی دارد.
حاج عبدالغفار نجم‌الملک، از منجمان مشهور دوره قاجار در زمان پادشاهی ناصرالدین شاه، در کتاب «سفرنامه خوزستان» درباره پل قدیم دزفول در سال ۱۲۹۹ چنین می‌نویسد:
پلی عظیم بر روی دز از قدیم زده‌اند که از آثار غریبه است. فی‌الجمله تعمیری لازم دارد. طول این پل سیصدوشصت ذرع است. دو دامنه دارد به طول سی ذرع و عرض هفت ذرع و ارتفاع دوازده ذرع. عدد چشمه‌ها بیست عدد و عرض چشمه‌ها بعضی پنج و بعضی نه ذرع است.
همچنین جرج کرزن، ایرانشناس انگلیسی ۲۵ سال نخست قرن بیستم، در مورد پل قدیم دزفول می‌نویسد:
در حدود غربی خاک بختیاری و حوزه نهایی آب دز شهر جالب توجه دزفول واقع گردیده است. این نام به واسطه پل باشکوه مجاور آن ست که بدون شک به دوره ساسانیان متعلق است. قسمت زیرین این پل از سنگ است و قسمت فوقانی که آجری است ظاهرا قدیمی‌تر می‌نماید ۴۳۰ یارد طول و بیست‌ودو طاق به شکل و اندازه مختلف دارد.
انتهای پیام
