به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ پژوهشگران دانشکده مهندسی «دانشگاه اِدینبرو» با بررسی سطح مومی‌شکل و آب‌گریزی که بر روی بال بسیاری از حشرات و گیاهان مانند لاله مردابی است سازوکاری را طراحی کرده‌اند که قطرات آب مانند قرارگیری بر روی بال حشرات آلاینده‌های کوچک را با خود از بین ببرند و به زمین فرود آیند.
این گروه پژوهشی، نحوه عملکرد سازوکار خودتمیزشوندگی روی بال‌های حشرات را بررسی کردند. آن‌ها با استفاده از شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای، دریافتند که آلاینده‌ها را می‌توان به دو روش حذف کرد. این روش‌ها به نیروی جاذبه در بازی بین قطرات آب، آلاینده و مولکول‌های روی سطح بال‌های حشره بستگی دارند.
بنا بر اعلام وبگاه نانومَگِزین، یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد؛ آلاینده زمانی توسط قطره آب جذب می‌شود که نیروی قطره آب بیشتر از نیرویی باشد که آلاینده را به سطح می‌چسباند و سپس از روی بال حشرات می‌غلتد.
پژوهشگران معتقدند؛ از روش‌های مشابه این ساختار می‌توان برای بهبود طراحی و عملکرد دستگاه‌های خودتمیزکننده از جمله پوشش‌های روی پنل‌های خورشیدی، شیشه‌های جلو خودرو و حسگر‌های زیستی استفاده کرد.
یکی از پژوهشگران این طرح گفت: ما اکنون درک بهتری از این موضوع داریم که بدون استفاده از منبع تغذیه، چگونه سطوح را می‌توان ضدعفونی کرد. این پژوهش، شاخص‌های حیاتی مورد نیاز را برای حذف موثر آلاینده‌ها از سطوح نشان می‌دهد.
این پژوهش، در مجله «Nano Letters» به چاپ رسید.
