این بازیگر که از سال ۶۳ ایفای نقش در تلویزیون را با بازی در نمایش‌های تلویزیونی آغاز کرد، پس از تله‌تئاتر «منبع موثق» به کارگردانی تلویزیونی مسعود رسام و «آینه خیال» به کارگردانی داود میرباقری، بازی و کارگردانی نمایشی به نام «آسانسور» را عهده‌دار شد که خاطره‌ای طنز از آن را روایت کرده است.
نجفیان در پاسخ به واکنش خانواده‌اش به اولین حضور در قاب تلویزیون گفت: «کاری که بعد از انقلاب از من در تلویزیون پخش شد و کارگردانی هم کرده بودم، تله‌تئاتر «آسانسور» بود. لحظه‌ای که خانواده داشتند در منزل برنامه را می‌دیدند، دختر کوچکم که چهار ـ پنج سال بیشتر نداشت، لحظه‌ای که من در آسانسور گیر می‌کنم، شروع به گریه و داد و فریاد می‌کند که بابا در آسانسور گیر کرده است و تا آخر هم نمی‌گذارد کسی برنامه را تماشا کند.»
خواننده موسیقی «رسم زمانه» که این ترانه را در وصف مادربزرگ خود سروده است، در این زمینه توضیح داد: «مادربزرگ من به‌خاطر لالایی‌ها و داستان‌هایی که برایم می‌گفت، حضور بسیار پُررنگی در گوش کودکی من داشت. من در کودکی به شدت تحت تاثیر این نغمه‌ها و بوته یاس باغچه بودم. وقتی بعد از سال‌ها از سفر بازگشتم و دیدم آن خانه مثل خانه‌های دیگر تخریب و دوباره ساخته شده است، چنان دردی بر من عارض شد که اولین بارقه‌های شعر «رسم زمانه» از همان‌جا در ذهنم شکل گرفت؛ البته موسیقی این قطعه تحت تاثیر موسیقی مقامی و محلی ساخته شده، اما شعر و خوانندگی توسط بنده انجام شده است. خوشحالم این موسیقی بعد از سال‌ها همچنان ماندگار است.
۵۷۵۷
