به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، سیاهچاله ها نقاطی در فضا هستند که گرانش در آن ها آنقدر قوی است که حتی نور نیز نمی تواند از کشش آن فرار کند. نقطه بدون بازگشت در اطراف سیاهچاله، افق رویداد آن سیاهچاله نامیده می شود و در حالی که ما نمی توانیم چیزی در داخل آن ببینیم، می توانیم در مورد سیاهچاله ها از آنچه در اطراف آنهاست مطالبی را درک کنیم.
بی اطلاعی ما از فرایند داخلی سیاهچاله ها به این دلیل است که ماده با نزدیک شدن به سیاهچاله، شتاب می گیرد و انرژی ساطع می کند. این فرایند یک حلقه روشن در اطراف سیاهچاله ایجاد می کند و به دلیل نحوه پیچش فضا- زمان اجسام بزرگ، ما یک سایه در داخل این حلقه می بینیم که تقریباً دو برابر قطر خود سیاهچاله است.
محققان تخمین می زنند، ۴۰ میلیارد میلیارد سیاهچاله در کیهان وجود دارد، اما سیاهچاله هایی که تاکنون کشف کرده ایم از اندازه نسبتا کوچک (سه برابر جرم خورشید) تا سیاهچاله های ابر پرجرم متغیر هستند که جرمی ده ها میلیارد بیشتر از خورشید دارند .
در این ویدئو سیاهچاله ها بر اساس اندازه سایه هایشان مرتب شده اند. کوچکترین سیاهچاله برجسته در مرکز کهکشانی به نام 1601+3113 قرار دارد و جرم آن ۱۰۰ هزار برابر خورشید است. سیاهچاله در مرکز کهکشان راه شیری، Sagittarius A نام دارد و از نظر اندازه متوسط، برابر با جرمی حدود 4.3 میلیون برایر خورشید است.
بزرگترین سیاهچاله این ویدئو، TON 618، نام دارد و برابر با ۶۰ میلیارد خورشید است. سایه این سیاهچاله به قدری بزرگ است که نور یعنی سریعترین پدیده در کیهان ، دو هفته طول می کشد تا از یک طرف آن به طرف دیگر برسد.
برای درک بهتر این موضوع کافی است تصور کنید نور می تواند فاصله خورشید تا نپتون، دورترین سیاره منظومه شمسی را تنها در چهار ساعت طی کند.
به کمک ویدیوی جدید ناسا؛
۱۱:۳۷ / ۲۲ خرداد ۱۴۰۲ خواندن این مطلب ۲ دقیقه زمان میبرد
سازمان فضایی ناسا به تازگی ویدئویی منتشر کرده است که در آن اندازه ۱۰ سیاهچاله کلان پرجرم با یکدیگر مقایسه شده و ابعاد این سیاهچاله ها را در چشم انداز دانشمندان قرار می دهد. در این ویدیو مقایسه ای بین اندازه کهکشان راه شیری و این سیاهچاله های بزرگ صورت گرفته و مشخص می شود چگونه برخی از این سیاهچاله ها قادرند به سادگی کل کهکشان ما را در خود محو کنند.
به گزارش سیناپرس، سیاهچاله ها نقاطی در فضا هستند که گرانش در آن ها آنقدر قوی است که حتی نور نیز نمی تواند از کشش آن فرار کند. نقطه بدون بازگشت در اطراف سیاهچاله، افق رویداد آن سیاهچاله نامیده می شود و در حالی که ما نمی توانیم چیزی در داخل آن ببینیم، می توانیم در مورد سیاهچاله ها از آنچه در اطراف آنها است مطالبی را درک کنیم.
عدم اطلاع ما از فرایند داخلی سیاهچاله ها به این دلیل است که ماده با نزدیک شدن به سیاهچاله، شتاب می گیرد و انرژی ساطع می کند. این فرایند یک حلقه روشن در اطراف سیاهچاله ایجاد می کند و به دلیل نحوه پیچش فضا- زمان اجسام بزرگ، ما یک سایه در داخل حلقه فوق الذکر می بینیم که تقریباً دو برابر قطر خود سیاهچاله است.
محققان تخمین می زنند: ۴۰ میلیارد میلیارد سیاهچاله در کیهان وجود دارد، اما سیاهچاله هایی که تاکنون کشف کرده ایم از اندازه نسبتا کوچک (سه برابر جرم خورشید) تا سیاهچاله های ابر پرجرم متغیر هستند که جرمی ده ها میلیارد بیشتر از خورشید دارند .
برای کمک به درک این موضوع، ناسا ویدئوی جدید ساخته است که اندازه ۱۰ سیاهچاله کلان پرجرم را با منظومه شمسی مقایسه می کند.
به گزارش سیناپرس، در این ویدئو سیاهچاله ها بر اساس اندازه سایه هایشان مرتب شده اند. کوچکترین سیاهچاله برجسته در مرکز کهکشانی به نام 1601+3113 قرار دارد و جرم آن تنها ۱۰۰ هزار برابر خورشید است. سیاهچاله در مرکز کهکشان راه شیری، Sagittarius A نام داشته و از نظر اندازه متوسط، برابر با جرمی حدود 4.3 میلیون خورشید است.
بزرگترین سیاهچاله این ویدئو، TON 618، نام دارد و برابر با ۶۰ میلیارد خورشید است. سایه این سیاهچاله به قدری بزرگ است که نور یعنی سریعترین پدیده در کیهان ، دو هفته طول می کشد تا از یک طرف آن به طرف دیگر برسد.
برای درک بهتر این موضوع کافی است تصور کنید نور می تواند فاصله خورشید تا نپتون، دورترین سیاره منظومه شمسی را تنها در چهار ساعت طی کند.
مترجم: نیروانا محمدحسینی
منبع: bigthink
ستاره شناسیسیاهچالهناسا
اشتراک گذاریفیس بوک