پارسینه: مگالودون، موسوم به هیولای دریایی یک گونه منقرض‌شده از کوسه است که میان ۲۳ تا ۳٫۶ میلیون سال پیش یعنی از اوایل دور میوسن تا اواخر دور پلیوسن در همه دریاها و اقیانوس‌های زمین زندگی می‌کرد.
این کوسه در گذشته به عنوان گونه‌ای از خانواده سفیدکوسگان و از بستگان نزدیک کوسه سفید بزرگ شناخته و طبقه‌بندی می‌شد اما امروزه به عنوان یک گونه از خانواده گوشی‌دندانان طبقه‌بندی می‌شود. شواهد سنگواره‌ای نشان می‌دهند که احتمالاً نزدیک‌ترین نیای مشترک گوشی‌دندانان با سفیدکوسگان در اوایل دوره کرتاسه زندگی می‌کرده‌است. مگالودون از جمله بزرگ‌ترین درندگان تاریخ محسوب می‌شود و بنا بر تخمین‌ها حداکثر درازای این گونه کوسه حدود ۱۸ متر بوده اما به‌طور میانگین حدود ۱۰٫۵ متر درازا داشته‌است.
مگالودون برای نخستین بار در سال ۱۶۶۷ میلادی توسط یک پژوهشگر دانمارکی کشف شد. نخستین قسمت کشف شده، یک مثلث بزرگ و تیز، یعنی دندان این جانور بود. در سال‌های بعدی، فسیل‌های بیش‌تری از مگالودون کشف شد تا اینکه در سال ۱۸۴۳، دانشمند سویسی، لویی آگاسی، نام Carcharodon megalodon را برای این کوسه غول‌پیکر انتخاب کرد.
با اینکه نام علمی این جانور، Carcharodon megalodon است، معمولاً آن را به‌طور اختصار، «مگالودون» (Megalodon) به معنی «بزرگ‌دندان» می‌نامند. این نام بر اساس دندان‌های ۲۰ سانتی‌متری این کوسه کلان‌پیکر انتخاب شده‌است. بعدها به دلیل تجدیدنظر در شکل طبقه‌بندی مگالودون و انتقال این گونه از سرده کوسه سفید به سرده شگرف‌کوسه نام علمی این جانور به Carcharocles megalodon تغییر یافت.
به دلیل اینکه هیچگاه سنگواره کاملی از این جانور کشف نشد، دانشمندان مجبور شدند تا آناتومی بدن کوسه سفید را به‌عنوان مرجعی برای شبیه‌سازی بزرگ‌دندان استفاده کنند با این وجود برخی دانشمندان این جانور را از لحاظ آناتومی بدن، به کوسه آسوده و کوسه شنی نزدیک‌تر می‌دانند.
مگالودون حدود ۳٫۶ میلیون سال پیش همزمان با سرمایش جهانی و آغاز تدریجی عصر یخبندان منقرض شد؛ زیرا این جانور احتمالاً نمی‌تواست با شرایط آب‌های سرد سازگاری پیدا کند.
بررسی‌ها نشان می‌دهند که رقابت این گونه با کوسه سفید نیز می‌توانسته در انقراضش نقش داشته باشد چرا که کوسه سفید توانایی سازگاری با آب‌های سرد را داشته و نسبت به مگالودون جانوری چالاک‌تر بود و به خوراک کمتری احتیاج داشته است.
منبع: خبرآنلاین
