فرارو- زمانی که شهرک هالیوود در سال ۱۸۸۷ میلادی تاسیس شد قرار بود یک مدینه فاضله بدون مشروب، رفتار غیراخلاقی یا حتی صدای بلند باشد. با این وجود، زمانی که تابلوی سفید معروف بالای شهرک لس آنجلس نصب شد آن چشم انداز واقعا مرده بود. اکنون در صدمین سالگرد نصب نماد نمادین هالیوود تاریخ این منطقه بار دیگر در کانون توجه قرار گرفته است.
به گزارش فرارو به نقل از سان، هالیوود به دلیل قتل، سوءمصرف مواد مخدر، رابطه جنسی و برهنگی که همگی با تجارت سینما در دهه ۱۹۲۰ مرتبط بودند تبدیل به واژه‌ای برای گناه شد. حروف ۱۳ متری که در ارتفاع ۴۵۷ متری از سطح دریا در کوه لی قرار داشتند به رنگ سفید درآمده بودند، اما در مورد منطقه‌ای که از بالا به آن می‌نگریستند هیچ چیز ناب و خالصی وجود نداشت.
به ازای هر رویای ستاره شدن که محقق شد، صد‌ها آرزوی دیگر به بدبختی ختم می‌شد. یکی از ستارگان بریتانیایی پس از لغو قرارداد فیلمش برای خودکشی خود را از علامت H نماد هالیوود به پایین پرتاب کرد. دو دهه پیش جسد یک مدل در تپه‌های هالیوود کشف شد. مشخص شد او با وعده دروغین دریافت نقشی در فیلم جیمزباند برای ملاقات با قاتل فریب خورده بود.
با این وجود، زمانی که ساخت و ساز هالیوود در تابستان سال ۱۹۲۳ میلادی آغاز بود هرگز قرار نبود این تابلو به صنعت فیلم مرتبط شود.
ساختار اصلی و موقت و حلبی آن "هالیوود لند" بود و تبلیغی برای خانه‌های جدید قلمداد می‌شد. در بروشور تهیه شده برای آن خبری از استودیو‌های فیلمسازی نبود. با این وجود، کماکان افراد نامناسبی را جذب می‌کرد از جمله "باگزی سیگل" از اوباش قاتل که با بزرگان سینما مانند "کری گرانت" بازیگر معاشرت می‌کرد.
در دهه ۱۹۷۰ این تابلو خراب شد و با کمک‌های مالی ساکنان محلی از جمله "هیو هفنر" بنیانگذار پلی بوی نجات یافت. پروفسور "لئو برودی" نویسنده کتاب "نشانه هالیوود: فانتزی و واقعیت یک نماد آمریکایی" می‌گوید: "هالیوود از یک سو دارای سابقه ستایش فرهنگی است، اما از سوی دیگر به عنوان لانه‌ای از بی‌عدالتی قلمداد می‌شود".
آن منطقه تا سال ۱۸۸۷ میلادی تنها یک تپه کالیفرنیایی بایر در حومه لس آنجلس قلمداد می‌شد. با این وجود، در آن سال "هاروی ویلکاکس" توسعه‌دهنده املاک مسیحی زمینی را که اکنون نماد هالیوود در آن قرار دارد ثبت کرد. افسانه‌ها حاکی از آن است که "دائیدا" همسرش در سفر با قطار واژه هالیوود را شنید و از آن خوشش آمد. پروفسور برودی می‌گوید: "آنان می‌خواستند در جایی ساکت و بدون سر و صدا باشند تا هیچ چیزی آرامش شان را برهم نزند".
زمانی که آن زوج زمین را ساختند قرار بود هالیوود نوعی مدینه فاضله باشد که ساکنان اش در آنجا می‌توانستند خود را از شر دنیای بیرون محافظت کنند. مردم محلی با ورود صنعت سینما به آنجا پس از پایان قرن مخالفت کردند. در ابتدا مخالفت آنان با استودیوی افتتاح شده توسط "چارلی چاپلین" در سال ۱۹۱۰ میلادی صورت گرفت. پروفسور برودی می‌گوید: "بازیگران به نوعی افرادی قلمداد می‌شدند که برای زندگی شان زحمت زیادی متحمل نمی‌شوند. در نتیجه، ساکنان آن ناحیه به ورود و اسکان بازیگران در آنجا نبودند".
"هری چندلر" توسعه دهنده املاک در سال ۱۹۲۳ میلادی تصمیم گرفت تا شهر هالیوود را تا کوه لی گسترش دهد. حدود ۱۰۰ کارگر مکزیکی استخدام شدند تا تابلوی هالیوود را به عنوان یک تبلیغ بزرگ نصب کنند. تابلو توسط ستون‌های سیم‌های تلفن پشتیبانی می‌شد و از طریق ۳۷۰۰ لامپ ۲۰ واتی روشن شد. در تاریخ ۸ دسامبر ۱۹۲۳ میلادی چراغ‌ها روشن شد و هالیوودلند را بیش از پیش به لس آنجلس معرفی کرد. با این وجود، تاریخچه آن همراه با خوشنامی نبود.
"پگ انتویستل" ۲۴ ساله بازیگر بریتانیایی با پریدن از حرف H آن تابلو به سمت پایین در سال ۱۹۳۲ میلادی جان اش را از دست داد. آن بازیگر که اصالتا اهل ولز بود در صحنه مورد توجه زیادی قرار گرفت، اما پیش از آن که از سوی استودیوی کنار گذاشته شود تنها یک فیلم ساخت. او یادداشتی از خود به جای گذاشته بود که در آن نوشت: "می‌ترسم، من ترسو هستم. برای همه چیز متاسفم". اعتقاد بر این بود که طلاق دردناک او از "رابرت کیت" بازیگر نیز در آشفتگی روحی‌اش نقش داشته است. گفته می‌شود که روح او هنوز هم در اطراف تابلو وجود دارد.
ستارگان سرشناس دوران طلایی سینما از جمله "بلا "لوگوسی" و "همفری بوگارت" از ساکنان اولیه هالیوود بودند. باگزی سیگل مافیایی در دهه ۱۹۳۰ میلادی به آنان پیوسته بود. سیگل که در سال ۱۹۴۷ میلادی بر اثر شلیک گلوله جانش را از دست داد با ستارگان آن زمان از جمله "جین هارلو" بازیگر امریکایی دوست شده بود. آن رابطه البته صرفا یک دوستی بین دو نفر نبود. در دهه ۱۹۲۰ شایعات زیادی در مورد ارتباط بین صنعت فیلم و اوباش وجود داشت.
نماد هالیوود قرار بود ۱۸ ماه دوام بیاورد. با این وجود، نماد در جای خود رها شد، زیرا توسعه دهندگان نمی‌توانستند پیش از ورشکستگی در رکود بزرگ دهه ۱۹۳۰ میلادی تمام موارد را تغییر دهند. در سال ۱۹۴۴ میلادی تابلوی هالیوود لند تحت مالکیت لس آنجلس قرار گرفت و زمین‌های فروخته نشده آن برای پیاده روی ساکنان محلی مورد استفاده قرار گرفتند.
در همان زمان حرف H تابلو بر اثر طوفان سقوط کرد و سایر حروف پابرجا باقی مانده در وضعیت بدی قرار داشتند. اگر اتاق بازرگانی هالیوود که اکنون مالک تابلو است تصمیم به بازسازی آن نمی‌گرفت آن اثر از بین می‌رفت. در مرحله بازسازی چهار حرف آخر Land از تابلو حذف شده و هالیوود لند به هالیوود تغییر یافت. به زودی منطقه هالیوود هیلز رونق یافت، اما جرم و جنایت هرگز دور از دسترس نبود.
مرگ "الیزابت شورت" به یکی از بزرگترین قتل‌های حل نشده آمریکا تبدیل و در آن منطقه رخ داد. جسد برهنه الیزابت که پس از قتلش به "دالیای سیاه" شهرت یافت در سال ۱۹۴۷ کشف شد. او را به دلیل چهره رنگ پریده و لباس‌های مشکی‌ای که می‌پوشید "دالیای سیاه" می‌خواندند. جسد او از ناحیه کمر قطع شده بود.
کوه لی زمین عمومی که حروف نماد هالیوود روی آن قرار دارند به سختی قابل دسترسی است و به طرز بدنامی به مکانی برای دفن قربانیان قتل تبدیل شده است. در سال ۲۰۱۲ میلادی سر "هروی مدلین" کارمند سابق خطوط هوایی که در آن منطقه زندگی می‌کرد در نزدیکی نماد به صورت جدا شده از سایر اجزای بدنش کشف شد. خانه برد پیت به اندازه کافی نزدیک آن منطقه بود تا از محافظانش پرسیده شود آیا مورد عجیبی را در آن ناحیه مشاهده کرده اند یا خیر.
کوهنوردان چهار سال پس از آن جمجمه یک زن ۲۰ ساله را در فاصله اندکی از تابلو کشف کردند. بررسی‌ها نشان داد کم‌تر از یک دهه آن جمجعه در آنجا دفن شده بود چگونگی مرگ آن زن هنوز مشخص نشده است.
قدر مسلم آن که هالیوود همچنان با چراغ‌های روشن و وعده‌های شهرت جوانان امیدوار را جذب می‌کند. با این وجود، "کریستین جانسون" مدل ۲۱ ساله به طرز غم انگیزی در سال ۲۰۰۳ میلادی قربانی این امید و آرزو شد و بقایای او نیز توسط کوهنوردان کشف شد. قاتل او "ویکتور لارنس پالئولوگوس" نام داشت و خود را به عنوان یک کارگردان معرفی کرده بود و به کریستین وعده داد تا نقشی را به او برای بازی در فیلم جیمز باند ارائه خواهد کرد. در عوض، اما او کریستین را خفه کرد و در تپه‌های هالیوود دفن نمود.
به نظر می‌رسد از نماد هالیوود به مراتب بهتر از ساکنان آن منطقه محافظت می‌شود. اتاق بازرگانی محلی دوربین‌های مادون قرمز، نظارت ۲۴ ساعته و حصار‌های بزرگ را نصب کرده و تدارک دیده تا از نقاشی کردن هنرمندان گرافیتی کار بر روی آن نماد و هم چنین از سقوط دیگران از آنجا به سمت پایین جلوگیری کند.
آنان هم چنین فونت و سبک متمایز آن نماد را تبدیل به علامتی تجاری کرده اند. صحبت‌هایی درباره نصب یک تله کابین برای رساندن گردشگران به آن نماد و ساخت یک مرکز برای بازدیدکنندگان آنجا نیز مطرح شده اند.
