یکی از رسانه های سایبری گفتگویی را با فردین آقابزرگی تحلیلگر بازار سرمایه انجام داده است. بخشی از صحبت های این کارشناس را در ادامه می خوانید:
-بنا به عادت و رویّه ای که در گذشته وجود داشت و همچنین نگرانی از نوسانات شاخص بورس و از همه نامناسب تر و بدتر، پذیرش این موضوع است که کسی وارد بورس می شود ضرر و زیان او باید از یک جا جبران کرد یا یک گروه باید مسئول و پاسخگوی این زیان باشند و بر این اساس این محدوده نوسان قیمت در نظر گرفته شده.
- فکر می کنم تنها بازار سرمایه دنیا و بورسی که چنین محدودیت هایی را تا این حد اِعمال می کند، بورس تهران است. بورس های دیگر، تمهیداتی دارند، اما در ایران نگرانی بیش از حد وجود دارد.
-همین نگرانی و دغدغه در زمینه شاخص کُل و قیمت سهام، یکی از بدترین فرهنگ هایی است که وجود دارد و افراد غیر حرفه ای بازار را به طور غلط، آموزش می دهیم و به نوعی اعلام می شود که «ما قیمت ها را به گونه ای کنترل می کنیم که کسی ضرر نکند». در حالی که سرمایه گذاری، ریسک دارد و طرفین آن راباید بپذیرند یعنی این اولین نکته سرمایه گذاری را باید بپذیرند که اگر به طور مستقیم وارد بازار شوند، به همین ترتیب است و ممکن است ضرر کنند. عدم تطابق زیرساخت های ما از جمله تعیین محدوده نوسان قیمت، یکی از بزرگترین و بالاترین دغدغه های اغلب کارشناسان است و آنها نسبت به این مسائل انتقاد دارند.
-به نظر من، یکی از بدترین و نامناسب ترین روش های آموزش و ایجاد انتظار خصوصاً برای افراد غیر حرفه ای، این است که ما بستری را فراهم کنیم که به طور مستقیم به بورس ورود پیدا کنند. وقتی این افراد، برای متضرر شدن دغدغه دارند، اشتباه است که ما یک مکانیسم را به کار ببریم که جلوی ضرر و زیان بیش تر را بگیریم تا این نوع افراد کمتر ضرر کنند.
-تعیین محدوده نوسان قیمت، یک ابزار تحمیلی است برای کنترل ریسک سرمایه گذاران غیر حرفه ای یعنی وقتی این ابزار وجود دارد، افراد بی تجربه و غیر حرفه ای هم، تا این آستانه به خودشان اجازه می دهند و توجیه می شوند که مستقیم به بورس ورود کنند و نهایتاً می گویند یک چتر حمایتی بالای سَرِ ما هست و بیش از آن مقدار نوسان مجاز، ضرر نمی کنیم.
-نکته ای که در بورس ممکن است جذابیت داشته باشد، استفاده از فرصت های لحظه ای و کوتاه مدت است که یک امر طبیعی بوده و در تمام دنیا مرسوم است. قاعده کار نیز، همین است. اگر بخواهیم این فرصت ها را در کنار دید بلند مدت در نظر بگیریم، نتیجه این می شود که تلفیق این دو روش برای افراد غیر حرفه ای، امکانپذیر نیست یا حداقل ریسک آنها را افزایش می دهد. بنابراین، تنها چیزی که می توانیم به طور کلی به افراد غیر حرفه ای توصیه کنیم این است که به صورت غیر مستقیم به بورس ورود کنند. دوم انجام مشاوره از طریق مراجع ذی صلاح و سبدگردانی است. در نهایت، داشتن دید بلند مدت است.
-یک شیب ملایم و رو به رشد تا انتهای سال خواهیم داشت. آن جهش هایی که در ۴ ماهه اول سال ۱۳۹۹ داشتیم، دیگر نخواهیم داشت. نسبت قیمت به درآمد (P/E) در تیر ماه امسال ۳۷ بود و الان ۲۵ است. این نسبت کاهش پیدا کرده ولی همچنان تا حدودی بالا هست. در مورد نرخ ارز باید بگویم نوسان نرخ ارز، یکی از بدترین آفت هایی است که ریسک صنعت و تولید و حتی بازارهای موازی مبتنی بر قیمت ارز مثل بازار بورس را بالا می برد. هر چقدر نوسان در این زمینه بیش تر باشد، ریسک بالا می رود.
منبع: ۵۵ آنلاین
