همشهری آنلاین، گروه فرهنگی: مجید توکلی پیش از این، فیلم «متولد ۶۵» را ساخته که آن هم در باره زوج جوانی است که به بهانه بازدید آپارتمان برای اجاره به دیدن خانه‌های اعیانی می‌روند. او می‌گوید متولد ۶۵ و عروسی مردم یک سه گانه خواهد بود که امیدوار است سومینش به زودی ساخته شود. در باره عروسی مردم با مجید توکلی صحبت کردیم:
دوست دارید تماشاگر قبل از دیدن فیلم چه چیزی در باره آن بداند؟
خوراک تبلیغاتی و محتوایی که قبل از نمایش فیلم چه در فضای مجازی و چه در سینماها پیش از شروع فیلم‌ها، در اختیار تماشاگر قرار می‌دهیم، طبیعتا سلیقه ماست برای این که تماشاگر از فیلم قبل از دیدن آن آگاهی داشته باشد. می‌گویم سینماها و فضای مجازی چون صداوسیما تبلیغات فیلم‌های در حال اکران را پخش نمی‌کند. به هر حال من شخصا تنها چیزی که دوست دارم تماشاگر بداند این است که بعد از دیدن فیلم با حال خوبی سالن را ترک می‌کند. البته به این معنا نیست که فیلم خوبی می‌بیند، منظورم این است که فیلم مفرح و سرگرم‌کننده‌ای می‌بیند. ضمن این که حرف‌هایی هم برای گفتن دارد و مناسبات اجتماعی هم در آن دیده می‌شود.
داستان فیلم تا به حال جایی منتشر نشده و فقط این را می‌خوانیم که دختر و پسری به عروسی مردم می‌روند. چرا خواستید در همین حد داستان فیلم مطرح شود؟
واقعیتش این است که داستان فیلم همین است. همین را هم من نمی‌خواستم جایی نوشته شود، اما سایت‌های مختلف این خلاصه را نوشتند. می‌دانستم قصه قابلیت این را دارد که دهان به دهان بچرخد و منتشر شود. داستان فیلم در باره دختر و پسری است که از روری بی کاری و این که جایی برای تفریح ندارند، تصمیم می‌گیرند به عروسی مردم بروند.
فیلم قبلی‌تان، متولد ۶۵، هم سوژه اجتماعی جذابی داشت و داستان دختر و پسری بود که به بهانه اجاره کردن خانه، به خانه‌های اعیانی سر می‌زنند.
بله تصمیم می‌گیرند، یک روز ادای زن و شوهرهای پولدار را دربیاورند.
حالا هم دختر و پسر تصمیم می‌گیرند، در عروسی‌آدم‌های متخلف شرکت کنند. این شباهت این دو فیلم است. تفاوت‌ها در کجاست؟
وجه تشابه دو فیلم خیلی بیشتر از تفاوت‌هاست. دوست دارم این یک سه‌گانه باشد. یعنی دختر و پسری از نسل دهه ۶۰، با توجه به شرایط آن دهه و اوضاع اجتماعی امروز.
در متولد ۶۵ فاصله طبقاتی و اقتصاد بیمار را مطرح کردم. زمان ساخن متولد ۶۵ تأکیدم بر این بود که طبقه متوسط کم‌کم در حال از بین رفتن است. امروز شاهدیم که این طبقه تقریبا از بین رفته است. در عروسی مردم مسئله فاصله طبقاتی به اضافه خوشگذرانی در شهر مطرح می‌شود. این که این نسل جایی برای خوشگذرانی در شهر به جز کافه‌نشینی یا کنسرت و سینما ندارد. به همین دلیل این دو تصمیم می‌گیرند به عروسی آدم‌ها بروند. مسئله فاصله طبقاتی هم مطرح می‌شود، چون این دختر و پسر عروسی‌های آدم‌های خیلی پولدار و کسانی را که در عروسی‌هایشان دلار شاباش می‌دهند، انتخاب می‌کنند. ماجرای اقتصاد بیماری که سال‌هاست وجود دارد، پشت هر دوی این فیلم‌ها وجود دارد.
گفتید فیلم یک سه گانه است. سومین فیلم از این سه گانه چه خواهد بود؟
نمی‌دانم. واقعیتش این است که اصلا در باره‌اش تصمیم نگرفته‌ام. ولی دوست دارم سه فیلم با این مضمون داشته باشم که یک شیطنت و شوخی کوچک تبدیل به بحران می‌شود. هنوز هیچ تصمیمی‌در باره سومی نگرفته‌ام. ولی به زودی آن را خواهم ساخت.
از انتخاب بازیگران بگویید. چرا این بازیگران انتخاب شدند؟
به طور کلی خیلی علاقه دارم در فیلم‌هایی که می‌سازم از بازیگرانی استفاده کنم که کمتر در سینما دیده شده باشند. بیشتر دوست دارم از بازیگران تئاتر استفاده کنم. چون احساس می‌کنم حس بهتری دارند. در متولد ۶۵ با حضور پدرام شریفی این اتفاق افتاد. ولی سر عروسی مردم نشد. همه چیز دست کارگردان نیست. شکیب شجره بازیگر توانایی در تئاتر و سینما و تلویزیون است. بعد از سریال هیولا، کار مهران مدیری، خیلی علاقه مند بودم که با شکیب شجره کار کنم.
نازنین بیاتی هم بازیگر توانایی است و سال‌هاست کار می‌کند. به نظرم این دو زوج جذاب و غیر تکراری بودند. اولین چیزی که برای دختر و پسر فیلم در نظر داشتم، غیر تکراری بودن خودشان و حضورشان در کنار هم بود. تأکید داشتم تماشاگر بازیگرانی را ببیند که از آن فیلم به آن فیلم نرفته‌اند وترجیح می‌دادم تماشاگر روی پرده بازیگران جدیدی را کنار هم ببیند. احترام برومند و زهرا داودنژاد بازیگران گزیده کاری هستند و ترکیب این چهار بازیگر جدید بود و برای من این اولویت داشت تا این که از بازیگران تکراری کنار هم استفاده کنم.
فیلم سال ۹۸ ساخته شده است، چرا الان اکران شده است؟
یک ماه بعد از پایان فیلمبرداری ما کرونا شروع شد و دو سالی همه درگیر کووید بودند و سینماها تعطیل بودند. بعد هم فیلم‌های اکران شده در جشنواره در نوبت اکران بودند. با پایان کووید هم که تلاش کردیم فیلم اکران شود، به اتفاقات سال گذشته خوردیم. بنابراین دلیلش کووید و مسائل اجتماعی و سیاسی بوده است.
بعد از دو سال، از شرایط اکران راضی هستید؟
ما هیچوقت از شرایط اکران به طور قطعی راضی نیستیم. برای این که در درجه اول سینمادار تعیین کننده است. اوست که تصمیم می‌گیرد فیلم کمدی اکران کند یا فیلم‌هایی اکران کند که پرفروش باشند. اولویتش فروش است برای این که می‌خواهد، چرخ سینما بچرخد. به او حق هم می‌دهم. ولی اینجا دیگر مناسبات تهیه کننده، کارگردان و سینمادار مطرح است و دولت دیگر نقش خاصی ندارد. چون وارد بخش سینماهای دولتی که می‌شویم، درگیری‌های مدیران و پخش کننده‌های بخش دولتی وجود دارد که قبلا شاهدش بوده‌ایم. بنابراین کسی که در انتها سود می‌کند، کسی است که فیلم کمدی می‌سازد. من از شرایط اکران راضی نیستم، ولی ناراضی هم نیستم.
استقبال چطور بوده است؟
برای همین می‌گویم ناراضی نیستم. چون استقبال خوب بوده است. در این مقطع حساس که با هم صحبت می‌کنیم، مردم دوست دارند دو ساعت به سینما بروند و حداقل دو ساعت از مشکلات و اتفاقات دور باشند. اولویتشان بنابراین به نظرم خندیدن است. در مورد عروسی مردم هم با توجه به پتانسیل آن از استقبال راضی هستم.
