به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، ۱۸ درصد اراضی بیابانی کشور را کویر‌ها تشکیل می‌دهند؛ کویر‌ها پوشش گیاهی ندارند و در معرض فرسایش بادی و جابجایی خاک هستند.
اگر کویر به پایداری برسد و اقدامات جدی و پیشگیرانه در آن انجام شود، قابلیت پرورش گونه‌های منحصر به فرد گیاهی را دارد.
بذرکاری و نهال کاری از جمله راه‌های مقابله با فرسایش بادی و گسترش بیابان است.
برای نمونه، در سه دهه گذشته کاشت گونه گیاهی قره داغ در کویر ۵۰ هزار هکتاری میقان واقع در استان مرکزی، توانسته ۹۰ درصد کانون فرسایش بادی این عرصه را تثبیت کند.
در کویر میقان به جز قره داغ، ۲۸۰ گونه گیاهی دیگر از جمله اسفناج وحشی، تاغ، سریش، درمنه و بومادران هم روییده اند.
از بوته‌ها و شاخه‌های خشک همین گیاهان هم برای توقف شن‌های روان استفاده می‌شود.
البته طرح‌های دیگری همچون احداث بادشکن در فواصل اقدامات بیولوژیک، زمینه را برای احیای پوشش گیاهی ایجاد می‌کند.
متولیان امر بیابان زدایی کشور می‌گویند ایجاد پوشش گیاهی و بادشکن در کانون‌های فرسایش بادی سودمندتر از مالچ پاشی است.
واضح است که این روش‌ها زیست محیطی ترین، مشارکتی‌ترین و کم هزینه‌ترین روش‌ها هستند و به دست مردم محلی انجام می‌شوند.
