هدایت اله خادمی مدیرعامل سابق شرکت ملی حفاری شمال در گفت و گو با خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره خصوصی سازی شرکت ملی حفاری ایران گفت: ما در کشورمان می‌بینیم که دولت ها، خودشان رقیب بخش خصوصی هستند، دولت خصوصی سازی را به نحوی انجام می‌دهد که همه پشیمان می‌شوند و شرکت‌هایی که کار می‌کنند، ورشکسته می‌شوند.
وی افزود: کشورهایی اگر پیشرفت کردند، به این دلیل بود که بخش خصوصی را قوی کردند؛ هر کشوری که می‌خواهد توسعه پیدا کند، باید به بخش خصوصی اش اهمیت بدهد و دولت دستش را از اقتصاد و تجارت خارج کند.
خادمی ادامه داد: خصوصی سازی در کشور ما یعنی اموال دولت را که مشغول به کار است، به دست افراد نا اهل بسپارند. خصوصی سازی در کشور ما به معنای فروش مفت اموال دولت است.
بیشتر بخوانید
مدیرعامل سابق شرکت ملی حفاری شمال گفت: در چنین شرایطی خصوصی سازی شرکت ملی حفاری ایران به صلاح نیست؛ وگرنه من کسی بودم که در زمانی که دو شرکت حفاری بیشتر در ایران نبود، آمدیم شرکت حفاری شمال را آهسته آهسته به بورس بردیم، کشف قیمت کردیم و در نهایت واگذار شد.
وی بیان کرد: در آن زمان کسی جرئت این کار را نداشت، همه می‌گفتند مته ما که به داخل مخزن می‌رود را نمی‌خواهیم که در دست پیمانکار باشد اما، ما این کار را انجام دادیم.
خادمی اظهار کرد: من ۷ سال در شرکت حفاری شمال مدیرعامل بودم، متاسفانه به محض این که این شرکت را واگذار کردیم، دولت رقیب او شد و با آن مخالفت کردند. از طرفی کسانی هم که آن را تحویل گرفتند، خیلی اهلیت این کار را نداشتند.
وی درباره نحوه تشکیل شرکت ملی حفاری ایران توضیح داد: در زمان بیرون رفتن خارجی‌ها از ایران، صنعت حفاری در کشور نبود و بیش از یک سال، این فعالیت در ایران متوقف شده بود؛ یکسری از کارگر‌ها و استادکار‌هایی که با خارجی‌ها در این زمینه کار کرده بودند، نامه‌ای به حضرت امام نوشتند که ما می‌توانیم شروع کنیم. حضرت امام نیز آیت الله اشراقی را به خوزستان فرستاد، او آمد بررسی کرد و گزارشی به حضرت امام داد. ایشان نیز دستور تشکیل شرکت ملی حفاری ایران را داد.
مدیرعامل سابق شرکت ملی حفاری شمال در انتها گفت: در آن زمان با یک دستگاه شروع به کار کردند و به مرور رشد کرد و اکنون حدود ۱۰۰ دستگاه دارد. این شرکتی که به طور سالیانه حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ حلقه چاه را حفاری یا تعمیر می‌کند، اگر در ایتالیا، آلمان و امثال این کشور‌ها بود، باید خصوصی می‌شد، ولی اگر در ایران با شرایط فعلی خصوصی شود، یعنی پس فردا ورشکست می‌شود، کارگرهایش در خیابان‌ها تظاهرات می‌کنند و اگر بخواهیم یک چاه بزنیم باید دوباره به دنبال خارجی‌ها برویم!
انتهای پیام/
