علی اکبر گرجی ازندریانی روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار حقوقی قضایی ایرنا درباره توهین به رئیس‌جمهوری از سوی برخی شرکت‌کنندگان در راهپیمایی ۲۲ بهمن در اصفهان افزود: از لحاظ اخلاق اجتماعی و سیاسی اساسا شعار مرگ، از جانب هر که باشد عمل مذموم و مطرودی است.
وی ادامه داد: در ساختار اجرایی جمهوری اسلامی ایران همه انتظارها و نگاه ها به سمت قوه مجریه و رئیس جمهوری است و انتظار می رود رئیس جمهوری همه مشکلات کشور را رفع کند ولی در عمل، همه عقلا و کسانی که نظام را به خوبی می شناسند، می دانند رئیس جمهوری یکی از ارکان اجرایی در کشور و آن هم نه قوی ترین و بزرگترین رکن است.
معاون ارتباطات و پیگیری اجرای قانون اساسی اضافه کرد: اگر بنا بر برخورد است باید عدالت و انصاف رعایت شود. یادمان نرفته که برخوردهایی که با آقای مشایی و بقایی به دلیل توهین به رئیس قوه قضاییه وقت صورت گرفت بسیار سنگین بود.
وی گفت: چگونه است که یک نماینده طناب دار به رئیس جمهوری حواله می‌دهد و مقام معظم رهبری هم علیه اقدام این نماینده تند صحبت کردند پس چرا هیچ اتفاقی نیفتاد؟ اما علیه محمود صادقی ها و مطهری‌ها پرونده‌سازی‌ها و دردسرهایی ایجاد می‌شود.
گرجی ازندریانی اظهارداشت: با کمال تاسف انتظارهایی از رئیس جمهوری در جامعه تزریق می شود و گروهی هم برآشفته می‌شوند و به غلط گمان می‌کنند با شعار مرگ چیزی درست می شود در حالی که راهکار کشور ما مرگ‌زدایی از عرصه عمومی است.
این حقوقدان با تاکید بر لزوم گسترش دامنه آزادی بیان خاطرنشان کرد: البته توهین در اغلب کشورهای دموکراتیک جرم انگاری نشده و توهین را باید به عنوان یکی از مقولات نقد سیاسی در نظر بگیریم و در یک نظام جمهوری و مردم سالار، نقد تک تک زمامداران بدون هیچ استثنایی باید آزاد باشد هرچند موضوع نشر اکاذیب و افترا متفاوت است و جرمی است که در هیچ نظامی تحمل نمی‌شود.
به گزارش ایرنا در حالی که انتظار می رفت راهپیمایی ۲۲ بهمن روز وحدت و انسجام و همبستگی ملی باشد، عده ای در این روز به رغم تاکیدات رهبر معظم انقلاب مبنی بر لزوم پرهیز از بی ادبی و هتاکی علیه رییس جمهوری شعار دادند. رفتاری که هم حاکی از بی اعتنایی این افراد به توصیه‌های رهبر انقلاب و الزامات وحدت و انسجام در جامعه است.
این رفتار نابخردانه با واکنش‌های جدی از سوی شخصیت‌های سیاسی مواجه شده است.
لعیا جنیدی معاون حقوقی رئیس جمهوری در این باره تاکید کرد که توهین به رئیس جمهوری به عنوان یکی از بارزترین نمادهای جمهوریت که از عوارض تنزل اخلاق و فقدان بلوغ سیاسی و در عین حال از موجبات تضعیف جمهوریت هم هست، در همه حال مذموم است.
