به گزارش سیناپرس، بر اساس یک مطالعه جدید، روابط قدرتمند پنهان در خاک به ذخیره بخشی از انتشار کربن ایجاد شده توسط بشر کمک می کند. محققان معتقدند: اگر از این چرخه مبتنی بر قارچچ ها محافظت کنیم، قادر هستیم بخش عمده ای از آلاینده های جوی را از محیط حذف کرده و تصفیه کنیم.
یافته های مشترک تیمی از محققان بریتانیایی، آفریقای جنوبی و هلندی نشان داده است که نوعی قارچ معروف به قارچهای میکوریزا که در خاک یافت میشود، سالانه ۱۳.۱۲ گیگاتن دیاکسید کربن را از جو زمین جذب می کنند. این میزان کربن، معادل ۳۶ درصد از انتشار سالانه سوخت های فسیلی در جهان است.
گفتنی است قارچ های میکوریزا شراکت های سودمندی را با ریشه های گیاهان شکل می دهند که به عنوان روابط همزیستی شناخته می شوند. قارچ ها مواد مغذی لازم برای رشد گیاه را تامین می کنند و در ازای آن مقداری از قندهایی که گیاهان از طریق فتوسنتز تولید می کنند و همچنین دی اکسید کربن آن ها را می گیرند.
دکتر هایدی هاوکینز، محقق ارشد این تیم مطالعاتی و متخصص تعاملات گیاه – خاک – میکروب در دانشگاه کیپ تاون، آفریقای جنوبی، در این رابطه گفت: این تحقیق به ما آگاهی بیشتری نسبت به نقش بالقوه ای که این قارچ ها در کنترل افزایش سطح دی اکسید کربن ایفا می کنند، ارائه می کند.
دانشمندان مدت هاست که می دانستند این قارچ ها روابط همزیستی با گیاهان ایجاد می کنند، اما تنها در سال های اخیر متوجه شدند که آن ها به عنوان دروازه ای برای ورود کربن به خاک نیز عمل می کنند. یافته های این مطالعه نشان می دهد قارچ های میکوریزی مواد مغذی و مواد معدنی را با استفاده از شبکه های رشته ای گسترده ای به نام میسلیوم از طریق خاک منتقل می کنند. برای برخی از قارچ ها، این شبکه ها در زیر بخش میوه دهی آن ها قرار دارند و برای کمک به تولید مثل قارچ ها هاگ ها را آزاد می کنند.
علاوه بر این قارچ های میکوریزا از کربن برای گسترش شبکه میسلیوم خود استفاده می کنند. آن ها همچنین به ایجاد استحکام در ساختار خاک کمک می کند اما محققان هنوز نمی دانند کربن جذب شده تا چه مدتی در این قارچ ها باقی می ماند.
دکتر هایدی هاوکینز در این رابطه گفت: در حالی که قارچ های میکوریزا مطمئناً حاوی کربن هستند و آن را در خاک آزاد می کنند، ما در حال حاضر نمی دانیم که آیا قارچ های میکوریز محل ذخیره کربن هستند یا آن را صرفا به اطراف خود منتقل می کنند.
شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله تخصصی Current Biology منتشر شده است.