پارسینه: در اسناد ساواک در یک روایت آمده که یک مأمور ساواک در اردیبهشت سال 55 به طور اتفاقی شاهد ارتباط‌گیری سرنشینان یک اتومبیل با نمره سیاسی با یک فرد در یک خیابان فرعی بوده است. این مأمور مشاهدات خود را به سلسله‌مراتب اداری منعکس می‌کند.
با پیگیری‌های به‌عمل‌آمده معلوم می‌گردد که اتومبیل متعلق به سفارت شوروی است. از آن پس اداره ضدجاسوسی ساواک که نگران فعالیت‌های کا.گ.ب در ایران بود، تمام توجه خود را به یافتن فرد تماس‌گیرنده معطوف می‌کند و منطقه مورد نظر را در زیر چتر امنیتی خود قرار می‌دهد تا بالاخره به سرلشگر مقربی دست می‌یابد.
