پیامد این تلقی عبارت از آن است که در روزهای منفی، حسی در فعالان بازار و کارشناسان وجود دارد که امری خلاف آنچه باید روی داده است که نیاز به اعتراض یا اقدام خاصی دارد و در روزهای مثبت هم برداشتی رضایت‌آمیز وجود دارد از اینکه بازار کار خود را به«درستی» انجام داده است.
در امسال این رویکرد به قوت در فضای خبری و تحلیلی بورس تهران حاکم بوده به‌نحوی که در پنج ماه اول سال که جهش چهار‌برابری روند سهام به نحو غیرعادی و هشدار‌انگیزی رقم خورد همه‌چیز نزد بیشتر فعالان و تحلیلگران بازار «عادی» تلقی می‌شد؛ اما اکنون که در مدت مشابهی کمتر از نصف رشد متوسط قیمت‌ها باز پس گرفته شده، با وجود آنکه هنوز شاخص‌کل ۱۴۰درصد بالاتر از ابتدای سال است و رشد حدود دو‌برابری نسبت به قیمت ارز داشته، از واژه غیرعادی برای افت اخیر استفاده می‌شود.
به‌نظر می‌رسد نهاد ناظر و سیاست‌گذاران ارشد اقتصادی نیز نگاه مشابهی به ماجرا داشته و در روند‌های منفی، نگران شده و خود را ملزم به انجام اقداماتی جهت تغییر مسیر بازار می‌دانند. این در حالی است که به لحاظ تئوریک، نوسان قیمت‌ها در بازارهای مالی حاصل ده‌ها متغیر پیچیده و کنش و واکنش بازیگران پرشمار هوشمند است که هر روزه رفتار خود را بر اساس دیدگاه خود از ارزش و مطلوبیت سهام مورد‌معامله شکل می‌دهند.
در واقع، بازار سهام جایی برای برخورد آزاد عرضه و تقاضای دارایی‌های مالی توسط مالکان است و روند قیمت هم خروجی وزن‌کشی عرضه و تقاضای روزانه این خریداران و فروشندگان است. تلقی عادی یا غیرعادی از حاصل رفتار این فعالان بازار نه‌تنها مربوط و متناسب با فلسفه وجودی این حوزه نخواهد بود بلکه در واقع، نفی مکانیزم بازار و تجویز تلاش‌هایی است که هر‌چند با نیت خیر اما در نهایت منجر به عدم‌کشف منصفانه قیمت بر پایه نیروهای عرضه و تقاضا و فاصله گرفتن از مزایای بازار آزاد و کارا است.
