برترینها: زیردریایی تایتان متعلق به شرکت OceanGate همراه با 5 سرنشین روز یکشنبه برای بازدید از لاشه تایتانیک به سمت این کشتی حرکت کردند، اما مدت کوتاهی پس از حرکت، زیردریایی گردشگران تایتانیک ناپدید شد. حالا شرکت OceanGate و همچنین گارد ساحلی آمریکا مرگ این 5 نفر را تأیید کردهاند.
تایتان یک زیردریایی کوچک متعلق به شرکت OceanGate Expeditions است که گردشگران را با دریافت مبلغ 250 هزار دلار به بازدید لاشه کشتی تایتانیک میبرد. اما اینبار 5 سرنشین این زیردریایی، «استاکتون راش»، مدیرعامل OceanGate و افسر سابق نیروی دریایی فرانسه، «پل-هنری نارژوله»، متخصص دریانوردی، «شاهزاده داوود»، تاجر پاکستانی-بریتانیایی بههمراه پسرش، «سلیمان» و «هامیش هاردینگ» که نفر آخر پیشتر با راکت بلو اوریجین به فضا هم رفته بود، جان خود را از دست دادهاند.
سرنشینان این زیردریایی به گفته گارد ساحلی آمریکا بر اثر درونپاشی خود را از دست دادهاند؛ درحقیقت تایتان بر اثر فشار آب از سمت بیرون، مچاله و به سمت درون منفجر شده است. در سالهای اخیر چندین متخصص درباره ایمنی زیردریایی تایتان ابراز نگرانی کرده بودند؛ وسیله نقلیهای که با گیمکنترلر F710 لاجیتک کنترل میشود. حتی یکی از کارمندان سابق OceanGate به نام «دیوید لاچریج» که توجهات را به مشکلات یکپارچگی زیردریایی تایتان جلب کرده بود، از این شرکت اخراج شد.
زیردریایی تایتان فاقد GPS است و اطلاعات مربوط به مسیر از طریق پیامهای متنی توسط کشتی پشتیبانی به آن داده میشود و امدادگران اکنون در حال جستجوی منطقهای در عمق ۴ کیلومتری هستند تا این تایتان گم شده را پیدا کنند. اما این عمق از دریا بسیار سخت و خشن است و هیچ شباهتی به زندگی روی زمین ندارد. کشتی تایتانیک در منطقهای به نام «منطقه نیمهشب» قرار دارد. این منطقه به دلیل دمای انجماد و تاریکی همیشگیاش به این نام معروف شده است.
افرادی که در سفرهای قبلی این تایتان حضور داشتهاند میگویند که برای بیش از دو ساعت در تاریکی به سمت پایین حرکت میکردهاند و به طور ناگهانی به کف اقیانوس میرسیدند. چراغهای زیردریایی یک خط دید محدود به آنها نشان میداده و چیزی فراتر از چند متر قابل دیدن نبود.
در گذشته هم یکسری نگرانیهایی درباره امنیت این تایتان مطرح شده بود. پروندههای دادگاه نشان میدهد که دو کارمند سابق این شرکت هم به طور جداگانه نگرانیهایی در مورد ضخامت بدنه این زیردریایی مطرح کرده بودند. یکی از کارگران سابق اوشن گیت به سیانان گفت که بدنه این زیردریایی تنها ۵ اینچ ضخامت دارد، در حالی که انتظار میرفت این ضخامت دو اینج بیشتر باشد.
علاوه بر این، یک پرونده قضایی از این شرکت وجود دارد که نشان میدهد این زیردریایی قبلا با مشکل باتری مواجه بوده است. به این شکل که در زمان بروز مشکل باید «به صورت دستی به پلتفرم بالابر خود وصل میشده است». این وضعیت منجر به «آسیب به اجزای خارجی آن شده بود» و حالا این شرکت که مجری این سفر زیردریا بوده همزمان با پیدا شدن بقایای آن به خانوادههای جان باختگان تسلیت گفته و از این که نتیجه جستجوها به «بدترین سناریوی ممکن» ختم شده ابراز تأسف کرده است.
یکی از کاربران با انتشار ویدئویی ادعا کرد که شش ماه پیش هم یک گزارش از این زیردریایی تهیه شده که حالا دوباره وایرال شده و مردم به red flagهای واضحش اشاره میکنند و حتی در همین گزارش هم ارتباط قطع شده و دو ساعت و نیم گم شده بودند! بعد این فاجعه، فکر میکنم واقعاً چنین چیزی چطور قانونیه؟
جیمز کامرون، کارگردان فیلم تایتانیک هم در واکنش به این خبر گفت که سرنوشت غمبار این زیردریایی و کشتی تایتانیک در ۱۱۰ سال پیش، در یک چیز مشترک است: بی توجهی به هشدارها. به گفته کامرون، کاپیتان کشتی تایتانیک هم ۱۱۰ سال پیش نسبت به هشدارها درباره وجود کوه یخی بی توجهی کرد که در نهایت موجب غرق شدن این کشتی در چهارهزار متری بستر اقیانوس اطلس شد.
یکی دیگر از کاربران هم نوشت: تو این ماجرا یه نکته عجیب شباهت رفتار مدیر کمپانی با ناخدای تایتانیک هست. هر دو نفر به طرز عجیبی بی توجه بودن و باعث فاجعه شدن. به ناخدای تایتانیک در مورد وجود کوه یخ هشدار داده شده بود ولی با سرعت حداکثر در شبی که نور ماه کافی نبود به مسیر ادامه داد. مدیر کمپانی تایتان هم خیلی بی مسئولیت به نظر میرسیده و شکستن قواعد رو بخشی از نوآوری میدونه و ظاهرا تیمی اطراف خودش جمع کرده بود که فقط نکات مثبت رو ببینن.
تدی هم نظر قابل تاملی داشت: بشر هنوز توانایی اکتشاف تو اقیانوس رو نداره. به صورت حضوری پس چطوری افسانه سفر به ماه رو باور کنیم؟