به گزارش اقتصادنیوز این روزنامه نوشت: وقتی به فراز پایانی این گفتوگو نگاه میکنیم، یعنی دقیقاً جایی که به دولت مردمی آیتالله رئیسی اشاره دارد، میتوان یک هدف ضمنی از تنظیم و انتشار این مصاحبه را فهمید.
حجاریان در این بخش از مصاحبه، پیشنهاد استعفای دولت را مطرح میکند و همه دستاوردها، اقدامات و تلاشهای آن را زیر سؤال میبرد. البته این شیوه همیشگی این طیف سیاسی است که به جای اثبات خود، سعی در حذف رقیب یا زیرسؤال بردن آن را دارد.
باوجود این، به نظر میرسد طرح این مسأله، خود نوعی واکنش ناشی از ترس و استیصال است. زیرا به رغم آوارهای سنگین و مشکلات عدیدهای که دولت محبوب اصلاحطلبان برای دولت سیزدهم بر جای گذاشت، اما دولت آیتالله رئیسی همه توش و توان خود را برای حل این مسائل و برداشتن موانع از پیش پای پیشرفت ملت ایران به کار برده است.
گشودن راههای تازه دیپلماسی در آسیا، منطقه و ائتلافهای بینالمللی، احیای روابط با عربستان و شکل دادن به نظم جدید منطقهای بدون دخالت امریکا، آزادسازی داراییهای بلوکه شده ایران، فروش نفت بیش از دوره دولت محبوب حجاریان، ادامه مذاکرات رفع تحریمها از موضع قدرت و اتمام طرحهایی که 15 تا 20 سال از آغاز آن میگذشت، تنها بخشی از اقدامات و تلاشهای دولت سیزدهم در مدت دو سال گذشته است. طبیعی است که این تلاشها صرفاً با تکیه بر توان داخلی اتفاق افتاده است؛ همان توانی که دولت گذشته چشم خود را بر آن بسته بود. باوجود این، به نظر میرسد این دستاوردها به مذاق برخی خوش نمیآید. زیرا این عده درمییابند که این اقدامات، بیش از هرچیز ناتوانی و عجز آنان در پیشگاه ملت را بیش از پیش روشن خواهد کرد. از این رو به جای اینکه از گذشته درس بگیرند، یا با مردم صادق باشند یا حتی اینکه ایده جدیدی را مطرح کنند، صرفاً دولت مستقر را مورد حمله قرار میدهند.