به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ مطالعه جدید محققان نشان می‌دهد چین و چروک‌هایی که به مغز انسان ظاهری شبیه گردو می‌دهد، تأثیر زیادی بر فعالیت مغز دارد، دقیقاً به همان شکلی که شکل زنگ کیفیت صدای آن را تعیین می‌کند. این یافته‌ها در تضاد با یک نظریه رایج در مورد اینکه کدام جنبه از آناتومی مغز عملکرد را هدایت می‌کند، است. چین و چروک‌های کاملاً مشخص مغز انسان در نتیجه در‌هم‌فشردگی مکانیکی است که در هنگام رشد و بزرگ شدن آن ایجاد می‌شود.
نویسندگان این مطالعه تأثیر دو جزء ساختار فیزیکی مغز را مقایسه کردند؛ آنها دریافتند که شکل سطح بیرونی پیش‌بینی‌کننده بهتری برای داده‌های امواج مغزی نسبت به کانکتوم ( اتصالات در سطح کلان تمامی نواحی قشری و زیر قشری مغز) است، برخلاف این تضاد که کانکتوم نقش غالب در هدایت فعالیت مغز را دارد.
یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: ما از مفاهیم فیزیک و مهندسی برای مطالعه اینکه چگونه آناتومی عملکرد را تعیین می‌کند، استفاده کردیم، زیرا آناتومی مغز لزوماً عملکرد آن را محدود می‌کند، اما با این وجود نحوه عمل دقیق آن مشخص نیست. پارادایم کلاسیک و غالب در علوم اعصاب این است که پویایی عصبی توسط برهمکنش‌های بین جمعیت‌های سلولی گسسته و تخصصی انجام می‌شود که توسط یک آرایه پیچیده از رشته‌های آکسونی به هم متصل شده‌اند. با این حال، پیش‌بینی‌های نظریه میدان عصبی، یک چارچوب ریاضی تثبیت‌شده برای مدل‌سازی فعالیت‌های مغز در مقیاس بزرگ نشان می‌دهد که هندسه مغز ممکن است محدودیت اساسی‌تری را در دینامیک نسبت به اتصال پیچیده بین منطقه‌ای نشان دهد. نتایج این مطالعه در Nature منتشر شد.
در مطالعه‌ای پژوهش‌گران با استفاده از مدل ژلاتینی که به صورت سه بعدی پرینت گرفته شده، نشان دادند نیرو‌هایی که در طول بزرگ شدن مغز تولید می‌شوند، می‌توانند شکل چین و چروک خورده مغز را به وجود آورند.
بنا بر اعلام پایگاه اطلاع رسانی سلول‌های بنیادی ایران، مغز با چین‌خوردگی‌های بسیار زیاد تنها در گونه‌های اندکی از جانداران دیده شده است، مانند نخستی‌ها (شامل تمامی میمون‌ها و انسان‌ها)، دلفین‌ها، فیل‌ها و خوک‌ها. با گذشت زمان و تکامل علوم، دلیل چین خوردن مغز بسیار ساده به این صورت توضیح داده شده است: تعداد نورون‌هایی (یاخته‌های عصبی) که می‌توانند درون محیط فشرده شوند، به حداکثر مقدار خود می‌رسد و فاصله میان آنها کاهش می‌یابد، که به این صورت کارکرد شناختی آن بهبود می‌یابد.
در انسان‌ها، هنگامی که جنین حدود ۲۳ هفته می‌شود، لایه بیرونی بافت مغز (ماده خاکستری یا همان «قشر مخ») شروع به چین خوردن می‌کند. این فرایند که قشر مخ حالت‌های چین‌خوردگی خود را شکل می‌دهد، با عنوان «gyrification» یا «شکل‌گیری چین‌خوردگی‌ها» شناخته می‌شود، که تا دوران بزرگ‌سالی، که رشد مغز متوقف می‌شود، نیز ادامه می‌یابد. با توجه به این مطالب، حجم مغز حدود ۲۰ برابر و اندازه سطح آن ۳۰ برابر افزایش می‌یابد.
