حسن روشن در این مصاحبه گفت:بعد انقلاب به من و همایون بهزادی انگ ساواکی بودن زدند. همایون (عضو ساواک) بود اما کارهای نبود. شما چطوری میخواهید بگویید او (بهزادی) شکنجهگر بوده! شاید هم خواستند به او حقوقی بدهند گفتند برو ساواک. اما این که حرف برایش در بیاورند، اینطور نبود. به ما گفتند شما و یکی از خوانندهها (گوگوش) آقای طالقانی را شکنجه دادید. آن موقع دوبی بودم. مادرم زنگ زد گفت میگویند ساواکی هستی، به ایران نیا. فردا سوار هواپیما شدم به ایران آمدم. برادر خانم من آن موقع در کمیته بود. رفتیم پیش آقای طالقانی. قضیه را مطرح کردند، گفت من (روشن) را نمیشناسم، بیخودی مردم را اذیت نکنید و از اتاق برو بیرون.
میگفتند تاجیها همه ساواکی هستند و یک شب در میان خانه شاه هستند. از کل تیم ما دو یا سه نفر در جای دیگری کار میکردند. غلامحسین مظلومی، عزت جانملکی و علی جباری. این سه تا کار میکردند. آن دو نفر در دخانیات و علی جباری در صنایع نظامی کار میکردند. بعد بقیه بیکار بودند. حالا در پرسپولیس ۹۹ درصد سر کار بودند. نصفشان در وزارت امور خارجه مشغول بودند مثل آقای کاشانی. یکسریشان در سازمان امور استخدامی کشور بودند. جاهای مختلف بودند.
قضیه رفتن روشن به دربار شاه
یک بار رفتیم دربار، اشرف (خواهر محمدرضا پهلوی) آمد. تا آمد گفت اینها چه کاره هستند؟ گفتند فوتبالیست. گفت چرا اینقدر تعدادشان زیاد است؟ چون نمیدانست فوتبال چیست. نفری یک ساعت رولکس به بچهها داد. نصف بچهها در بین راه آن را فروختند. همین. حقیقت تلخ.