به گزارش خبرگزاری صدا و سیما: امروزه بسیاری از افراد درگیر مشکلات ناشی از چاقی و اضافه‌وزن بوده و به همین دلیل انواع پرهیزانه‌های غذایی (رژیم غذایی) و روش‌های لاغری مورداستفاده قرار می‌گیرد. در این میان پرسشی که ذهن بسیاری از افراد را به خود مشغول کرده، این است که کدام روش می‌تواند بهترین نتیجه و کمترین عوارض نامطلوب را در پی داشته باشد.
مطالعات انجام شده توسط محققان نشان می‌دهد روش موسوم به پرهیزانه غذایی متناوب و محدودکردن زمان صرف غذا به یک پنجره هشت‌ساعته در روز باعث بهبود حساسیت به انسولین و عملکرد مؤثرتر هورمون مسئول حذف قند از جریان خون می‌شود. اعتقاد عمومی بر این است که این پرهیزانه غذایی روزه متناوب، متابولیسم گلوکز را در عضلات و سایر بافت‌ها افزایش می‌دهد. بااین‌حال، یک سؤال مهم همچنان باقی می‌ماند: آیا این رژیم برای کمک به کاهش وزن اضافی مفید است؟
در شرایطی که در شبکه‌های اجتماعی تعداد زیادی از چهره‌ها از این روند پرهیزانه غذایی استفاده می‌کنند، پروفسور کریستا وارادی، سرپرست این گروه مطالعاتی خاطرنشان می‌کند که چاقی یک مسئله مهم سلامتی است. بسیاری از پرهیزانه‌های کاهش وزن سنتی شامل شمارش کالری هستند که اجرای دقیق آن دشوار و گاه غیرممکن است. مطالعه جدید ما نشان می‌دهد که هر دو روش رژیم غذایی متناوب و کالری شماری سنتی نتایج کاهش وزن مشابهی دارند.
باید توجه داشت برخلاف کالری شماری، رژیم غذایی متناوب به دلیل سادگی، به‌عنوان یک راهبُرد کاهش وزن محبوبیت پیدا کرده است. بااین‌حال، اثربخشی آن در دستیابی به کاهش وزن طولانی‌مدت نامشخص است.
سبک زندگی مدرن که با فعالیت‌های شبانه‌روزی مشخص می‌شود، منجر به دردسترس‌بودن دائمی مواد غذایی شده است. این موضوع همراه با اختلال در ریتم‌های روز و شب ناشی از کیفیت خواب ضعیف و قرارگرفتن در معرض نور مصنوعی صفحه‌نمایش، می‌تواند برای سلامتی مضر باشد.
بسیاری از مردم اغلب وعده‌های غذایی خود را در یک دوره ۱۴ ساعته پخش می‌کنند که مانع از روزه‌داری واقعی در ساعات شب می‌شود. این عوامل به اختلالات متابولیک کمک می‌کنند که معمولاً در میان‌سالی ایجاد می‌شود و باید توجه داشت که سبک زندگی ناسالم نقش مهمی را در این زمینه ایفا می‌کند.
امروزه رژیم غذایی متناوب به یک برنامه محبوب تبدیل شده و برخی افراد دوره‌های روزه‌داری روزانه را تا ۱۶ ساعت افزایش می‌دهند. برای بررسی دقیق‌تر تأثیرات این رژیم غذایی، گروه محققان دانشگاه ایلینوی شیکاگو ۹۰ بزرگسال چاق از این شهر را موردمطالعه قرار دادند.
مطالعات انجام شده نشان داد شرکت‌کنندگانی که غذاخوردن با زمان محدود را تمرین کردند، ۴۲۵ کالری کمتر در روز نسبت به گروه کنترل یا زندگی عادی مصرف کردند و پس از یک سال حدود چهار و نیم کیلوگرم بیشتر از دست دادند. گروهی که کالری محدودی داشتند، ۴۰۵ کالری کمتر در روز خوردند و حدود ۵ کیلوگرم از دست دادند.
هر دو گروه پایبندی بالایی به مداخلات مربوطه خود نشان دادند و گروه سوم نیز به روند عادی زندگی خود ادامه داده و نقش گروه کنترل را ایفا کردند. شرح کامل این مطالعه در آخرین شماره مجله تخصصی Annals of Internal Medicine منتشر شده است.
