این یادداشت را علیرضا باقرپور که یک هوادار پرسپولیس است در اختیار برترین‌ها قرار داده: روز گذشته روی خروجی خبرگزاری ایسنا خبر عجیبی با عنوان "پیشنهاد ۹۵ میلیاردی استقلال به بیرانوند" قرار گرفت. خبر به قدری باورناپذیر بود که خیلی‌ها بدون دیدن محتوایش از خیر دیدن آن گذشتند تا حوالی نیمه شب که سیگنال‌های آبیِ قلب بیرو در فضای رسانه‌ای موج تازه‌ای شد. بیرانوند گفته که تمام دیشب را نخوابیده و صبح قبل از اینکه خیلی از ما بیدار شویم تصمیمش را علنی کرده. حوالی ساعت ۹ صبح بود که نخستین تصاویر از حضور علیرضا در سازمان لیگ منتشر شد و همین منجر به آغاز پرسروصداترین روز خبری حداقل ۲۰سال گذشته فوتبال باشگاهی ایران شد. جدایی از دژ مستحکم سرخ! اتفاقی که از "خیریت" طارمی هم پا را فراتر گذاشته و تبدیل به بمب خبری اخبار ایران شده.
فقط 24 ساعت لازم بود تا نقطه اتکای پرسپولیس در چند سال اخیر آب سردی را به تن خسته میلیون‌ها پرسپولیسی بریزد. همین آدم‌هایی که در انتظار دیدن یک خبر خوش صبح تا شب کانال‌ها و خبرگزاری‌ها را برای آغاز فصل تازه بالا و پایین می‌کردند تا حداقل بتوانند امیدی به چنگ زدن بر قله رویاهایشان در آسیا داشته باشند. حالا ما ماندیم و انتظار تصویر علیرضا بیرانوند در باشگاه استقلال که باور نکنیم همه این داستان‌ها یک خواب ساده بوده، خوابی که هم کابوس است و هم رویا. کابوس برای بدنه قرمز ورزش ایران و ریشه چند ده میلیونی‌اش که پس از فتح سه‌گانه فصل گذشته با یک ضدحمله استراتژیک مواجه‌اند و رویا برای آبی‌دلانی که که با آمدن نکونام و صید مهرداد، ستاره قرمز حالا به سراغ انفجار یک بمب واقعی رفتند. باور کنیم یا نکنیم اگر بمبی در ده سال گذشته در فوتبال علیل ما ترکیده باشد همین خبر است. از این لحظه به بعد فوتبال ایران غیرقابل پیش‌بینی‌تر از همیشه خواهد شد. فوتبالی که فابریزیو رومانو ندارد و شایعات ادمین‌های فن‌پیج‌های هواداری‌اش هم قابل توصیف نیست؛ اما حالا یک پرونده مهم را زیر بغل دارد.
حالا با دیدن تصاویر ناکام گذاشتن ژاوی در نیمه‌نهایی آسیا و فریادهایت فقط می‌توان گفت، یاد باد آن روزگاران آقای بیرانوند! شما در زمینی قدم زدی که آخرینش مهدی هاشمی‌نسب بود، همان که در بلندای زندگی تن به یاغی شدن داد و بعدتر در آرامش از فوتبال کنار رفت و تا به امروز کسی جرات نزدیک شدن به چنین انتقالی را در دو طرف ماجرا نداشت. البته امثال محمد نادری هم در این سال‌ها بوده‌اند اما خوب می‌دانیم که چقدر اختلاف بین این و آن است! به هر حال عبرت تاریخ برای آدمیانش کم نبوده و نیست ولی شما مختاری به انتخاب. اگر تن به پیراهن دیگری دادی هم کسی جلویت را نخواهد گرفت ولی قبل از اینکه بخواهی با حسرت این روزها را مرور کنی کمی تاریخ را با خودت ورق بزن.
به یاد آر زمانی را که در آزادی دور افتخار زدی و سرخوش از اینکه یحیی، هم‌بازیانت و میلیون‌ها هوادارا گفتند "ما بیرانوندیم". به یاد آر آن ثانیه‌ها را که اوج آسمان را لمس کردی و سلطان‌قلب‌ها بودی ولی خب اگر فکر می‌کنی در پیراهن دیگری هم باز چنین لحظه‌ای را زندگی خواهی کرد همه ما برای تو آرزوی موفقیت و رستگاری خواهیم کرد اما بدان که قرمزی رنگ نینداخته بیهوده بر دیوار...
