۴ ژوئیه ۱۹۹۷، مأموریت رهیاب مریخ ناسا، به مریخ رسید و شروع به ارسال تصاویر از سطح سیاره سرخ کرد. کاوشگری که سوجورنر نام داشت، اولین مریخ‌نوردی بود که با موفقیت روی مریخ فرود آمد.
سوجورنر، اولین وسیله نقلیه چرخداری بود که در سیاره دیگری راه پیمود. این مأموریت از یک سیستم فرود ابتکاری برای لمس سطح سیاره استفاده کرد. ناسا پس از کاهش سرعت سقوط آن توسط یک چتر نجات، مریخ‌نورد را با کیسه‌های هوا به منظور کاهش برخورد پوشاند.
رهیاب در منطقه‌ای از مریخ به نام Ares Vallis بر زمین نشست. این منطقه یک دشت سیلابی باستانی نسبتاً ایمن بود که هنوز سنگ‌های زیادی برای مطالعه داشت. در حالی که کاوشگر رهیاب از آسمان مریخ عکس می‌گرفت و داده‌های هواشناسی را جمع‌آوری می‌کرد، مریخ‌نورد سوجورنر با سه دوربین خود و یک آلفا پروتون ایکس، صخره‌ها و خاک مریخ را مطالعه کرد.
این کاوشگر همچنین مجهز به دوربین عقب و جلو و سخت‌افزار ویژه برای انجام چندین آزمایش علمی بود. سوجورنر برای مأموریتی به مدت ۷ روز مریخی طراحی شده بود. اما بیشتر از حد انتظار ظاهر شد و برای ۴ ماه فعال بود.
