سرتیپی گفت: با توجه به فضای رقابتی صداوسیما و ساترا اگر مثلا نظارت از ساترا برود سمت وزارت ارشاد، مشکل تا حد زیادی حل می‌شود. وقتی با گروهی حس رقابت نداشته باشی بهتر می‌توانی حرف بزنی و گفت‌وگو کنی. نمی‌گویم اگر همه‌چیز به ارشاد برود مشکلات حل می‌شود، شاید از این هم بدتر شود، اما تکلیف ما مشخص می‌شود و ما خیالمان راحت می‌شود که ناظر ما رقیب ما نیست. او تصریح کرد: ما دنبال دو راه‌حل هستیم: یا اینکه یک سازمان یا نهاد مستقل، مثلا نهاد فضای مجازی، تشکیل شود و نظارت کند که اعضای صنف ما هم بتوانند حرف بزنند و نظراتشان در تصمیم‌گیری‌ها دخیل باشد و با شرایط جامعه هماهنگ و به‌روز باشند؛ یا ما را مثل مطبوعات در لیست پساتولید بگذارند، یعنی ممیزی‌ها را به ما بسپارند. این تهیه‌کننده سینما گفت: هر ناظری بهتر از این است که کارهایت زیر دست رقیب باشد، زیرا رقیب بدی‌های تو را می‌بیند نه خوبی‌هایت را. اتفاقا اواخر دوره آقای امامیان و اوایل گروه جدید این را حس کردیم که دوستان نمی‌خواهند ما کار کنیم، اما خوشبختانه فضای جامعه به سمتی رفت که عقلای نظام فضای این کار را درک کردند و ما توانستیم ادامه حیات بدهیم. در مجمع ساترا شرکت نکردم چون خودم در این سمت رئیس صنف VODها هستم. ضمن اینکه رصتا (رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر ایران) را خیلی به رسمیت نمی‌شناسم.
