به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از ساینس الرت، از اول ژوئیه، در استرالیا روانپزشکان مجاز می‌توانند داروهایی را که به نام‌های اکستازی و سیلوسایبین شناخته می‌شوند، برای درمان اختلال استرس پس از سانحه و برخی از انواع افسردگی تجویز کنند.
مقامات در کانادا و ایالات متحده اجازه استفاده پزشکی از یک یا هر دو دارو را می‌دهند، اما فقط در آزمایشات بالینی یا با مجوزهای خاص. در ماه فوریه، اداره کالاهای درمانی استرالیا گفت که آزمایش‌ها نشان داده است این مواد هنگام استفاده در یک «محیط تحت کنترل پزشکی»، «نسبتا ایمن» هستند.
حامیان این طرح امیدوارند که در صورت شکست خوردن سایر درمان‌ها، این داروها بتوانند در مسیر سلامت روان بیماران پیشرفت‌هایی فراهم کنند. مایک ماسکر، محقق سلامت روان و پیشگیری از خودکشی در دانشگاه استرالیای جنوبی، به خبرگزاری فرانسه گفت که «MDMA» یا اکستازی برای درمان استرس پس از سانحه مفید است، در حالی که سیلوسایبین می‌تواند به افسردگی کمک کند.
او توضیح داد که «MDMA» ارتباط بیمار با درمانگر و همچنین صحبت در مورد برخی از تجربیات بد شخصی را آسان‌تر می‌کند. سیلوسایبین روی بیماران یک اثر روانی - معنوی دارد، که با داروهای سنتی دریافت نمی‌کنید، و افزود که «ممکن است احساس متفاوتی نسبت به خود و زندگیتان داشته باشید... و خوشبختانه، باعث می‌شود دلتان بخواهد زندگی کنید.»
ماسکر تردید دارد که این داروها تا سال ۲۰۲۴ در بین بیماران مورد استفاده گسترده قرار گیرد و گفت که روند درمان به این شکل نیست که فقط با خوردن یک قرص، بیمار بهبود پیدا کند. به عنوان مثال، درمان با اکستازی احتمالا شامل سه درمان در طول پنج تا هشت هفته است که هر جلسه حدود هشت ساعت طول می‌کشد.
او گفت که درمانگران در طول جلساتی که ممکن است هزینه هر یک از آنها ۱۰۰۰ دلار استرالیا (۶۶۰ دلار آمریکا) باشد، در کنار بیماران خواهند ماند.
دکتر دیوید کالدیکات، مشاور پزشکی اورژانس و محقق داروی بالینی در دانشگاه ملی استرالیا گفت که این تغییرات استرالیا را در بررسی فواید درمانی این داروها، بسیار بالاتر و موفق‌تر از بقیه قرار خواهد داد. اما سوزان راسل، عصب‌روان‌شناس شناختی در دانشگاه سوینبرن، می‌گوید که در حالی که درمان‌ها «پتانسیل بالایی دارند»، استرالیا «پنج سال پیش از زمانی که باید، در حال پیشروی است.» او معتقد است که در هر درمانی، از بیماری‌های قلبی تا سرطان، نمی‌توان دارو را به همان سرعتی که در حال ساخت است، به بازار هم وارد کرد.
او ادامه داد: «هیچ دارویی در بازار وجود ندارد که فاز سه و چهار آزمایش بالینی را نگذرانده باشد و این همان کاری است که ما در اینجا انجام می‌دهیم.»
مزایای این درمان برای برخی بیماران، بیشتر از خطرات احتمالی است و در حال حاضر گزینه دیگری برای بیماران مبتلا به بیماری‌های روانی خاص و مقاوم به درمان وجود ندارد. با این حال به بیماران هشدار داده می‌شود که انتظار درمان معجزه‌آسا نداشته باشند.
ماسکر می‌گوید: «من در مورد تجربیات بد مردم و تجربه دوباره آسیب‌های روانی هنگام مصرف این مواد خوانده‌ام، بنابراین ما باید بسیار مراقب باشیم. فکر می‌کنم قبل از درمان باید به مصرف‌کننده هشدار داده شود که این یک عارضه جانبی بالقوه است.»
