به گزارش ایسنا، عربستان سعودی که بزرگترین صادرکننده نفت جهان است، دوشنبه هفته جاری اعلام کرد کاهش تولید داوطلبانه یک میلیون بشکه در روز که برای ژوییه برنامه ریزی شده بود را در اوت هم ادامه خواهد داد و احتمال ادامه این کاهش در ماه‌های آینده وجود دارد.
روسیه که دومین صادرکننده بزرگ نفت است، اندکی بعد از اعلام تصمیم عربستان سعودی، اعلام کرد عرضه نفت خود را در اوت، به میزان ۵۰۰ هزار بشکه در روز کاهش خواهد داد.
اقدام عربستان سعودی و روسیه به معنای آن است که مجموع کاهش تولید که اعضای گروه اوپک پلاس متعهد شده‌اند، به ۵.۱۶ میلیون بشکه در روز معادل حدود پنج درصد از تقاضای جهانی می‌رسد.
سعودی‌ها حرف‌های همیشگی را تکرار کرده و می‌گویند که کاهش تولید اضافی برای حمایت از ثبات و توازن بازارهای نفت ضروری است. اما در واقع، منظور سعودی‌ها از ثبات و توازن بازار این است که عربستان سعودی می‌خواهد قیمت نفت را در سطحی نگه دارد که به حد کافی بالا باشد. هر چند این سطح قیمت به صورت عمومی فاش نشده است اما اکثر ناظران و تحلیلگران بازار بر این باورند که قیمت مورد نظر، حدود ۸۰ دلار در هر بشکه است.
اقدام سعودی‌ها و روس‌ها تاثیر چندانی در قیمتها نداشت و تنها باعث افزایش موقتی بهای معاملات شد. واکنش بازار نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاران بازار نفت دیگر به سناریوهای خوش بینانه اوپک و آژانس بین‌المللی انرژی که از رشد تقاضا برای نفت در سال میلادی جاری خبر می دهند، باور ندارد.
انتظارات برای افزایش تقاضای جهانی برای نفت به میزان بیش از دو میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۲۳ بر اساس بهبود اقتصادی چین بوده که سهم عمده‌ای از مجموع رشد تقاضا دارد. اما روند احیای اقتصاد چین نابرابر بوده و بعضی از بخش‌های اقتصاد این کشور مانند خرده فروشی، عملکرد قوی دارند در حالی که بخش‌های دیگر مانند ساخت و ساز ملک و تولید، مایوس کننده بوده است.
شاخص مدیران خرید بخش تولید چین در ژوئن منفی ماند اما از ۴۸.۸ واحد در ماه مه، به ۴۹ واحد بهبود پیدا کرد. این شاخص در سه ماه گذشته پایین مرز ۵۰ واحد مانده است که به منزله رشد منفی پس از شروع قوی سال و صعود به ۵۲.۶ واحد در فوریه است.
اهمیت چین برای بازار نفت
سوال بازار نفت این است که آیا آمار اقتصادی ضعیف چین، به منزله واردات کمتر نفت خواهد بود، به خصوص اگر سایر کشورهای جهان همچنان شاهد ضعف اقتصادی هستند.
واردات نفت به چین در ماه‌های اخیر که پالایشگاه‌ها، تولیدشان را برای بهره بردن از رشد سفرهای داخلی در دوران پساکرونا افزایش دادند و همچنین صادرات بالای سوخت، قوی بوده است. طبق آمار گمرکی رسمی، واردات چین در پنج ماه نخست سال ۲۰۲۳ در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته، رشد ۶.۲ درصدی داشت و به ۱۱.۱۳ میلیون بشکه در روز رسید. این روند قوی احتمالا در ژوئن هم ادامه پیدا کرده و رفینیتیو اویل ریسرچ، واردات نفت به چین را ۱۲.۵ میلیون بشکه در روز برآورد کرده که سومین رکورد بالا خواهد بود.
اختصاص سهمیه بالاتر برای واردات نفت، عاملی است که می‌تواند واردات نفت به چین را در نیمه دوم سال قوی نگه دارد اما احتمالا تا حد زیادی به قیمت نفت بستگی خواهد داشت.
چین همچنین ذخایر نفت خود را تقویت کرده و در پنج ماه نخست امسال، ۷۳۰ هزار بشکه در روز به ذخایرش اضافه کرده و تنها در ماه مه، ۱.۷۷ میلیون بشکه در روز نفت را ذخیره سازی کرد.
این سطح از ذخیره سازی به پالایشگاه‌های چین امکان می‌دهد در صورت افزایش قیمت نفت به دلیل کاهش تولید اوپک پلاس، از ذخایر موجود برداشت کنند.
در واقع، چین و عربستان سعودی و روسیه ممکن است دست به یک بازی زده باشند. اگر سعودی‌ها و روس‌ها موفق شوند قیمت نفت را تقویت کنند، چین می‌تواند وارداتش را کاهش دهد که به نوبه خود، باعث می‌شود تولیدکنندگان عرضه خود را برای حفظ قیمتها، محدود کنند.
بر اساس گزارش رویترز، از سوی دیگر، اگر قیمت نفت پایین ۸۰ دلار در هر بشکه بماند، پالایشگاه‌های چینی به حجم بالای واردات نفت که در ماه‌های اخیر داشته‌اند ادامه می‌دهند، به خصوص اگر بتوانند سوخت‌های پالایش شده را با سود معقول، بفروشند.
انتهای پیام
