به گزارش تابناک اقتصادی؛ در یک دهه گذشته «اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه هزینه محور» به اصلیترین ابزار حمایتی مالیاتی از تحقیق و توسعه بنگاههای اقتصادی در بسیاری از کشورهای توسعهیافته تبدیل شده است. به این معنا که مشوقهای مالیاتی هزینه محور بر اساس میزان هزینههای مربوط به فعالیتهای تحقیق و توسعه ی شرکتها محاسبه می شود.
با توجه به لزوم ورود فناوری به صنایع در کشورمان، سیاست اعتبار مالیاتی به اجرا گذاشته شد. به طوری که هزینه ی صنایع در زمینه ی تحقیق و توسعه به عنوان اعتبار مالیاتی برای سال بعد آن ها در نظر گرفته می شود.
حالا در اقدامی عجیب قرار است بر اساس بند ج ماده 27 قانون برنامه هفتم توسعه تمامی مشوق های مالیاتی از جمله اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه حذف شود. در حالی که به زعم کارشناسان، این اقدام اشتباهی فاحش است و فقط در ظاهر به افزایش درآمدهای دولت منجر می شود.
به کارگیری اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه مزیت های زیادی برایمان دارد. این قانون به عنوان ابزار سیاست فناوری و نوآوری می تواند منجر به تحریک نوآوری در سطح بنگاههای بزرگ و به بلوغ رسیده ی فعلی از جهت اتصال این بنگاه ها به بدنه واقعی اقتصاد دانش بنیان شود. با اعمال این سیاست بنگاهها در استراتژی و اهداف راهبردی خود تغییر ایجاد می کنند و برنامههای تحقیق و توسعه درون خود را با اولویت بالاتری پیش می برند.
کارشناسان اعتقاد دارند، در شرایط فعلی تحریمی ورود فناوری به صنایع و حرکت به سمت تولید محصولات نهایی اهمیت زیادی دارد. این روند هزینه بر است و دولت باید به حمایت از صنایع بپردازد. در خصوص لزوم استمرار مشوق های مالیاتی نظرات ارسلان قاسمی، مشاور رئیس اتاق تعاون ایران را می خوانید.
قاسمی ضمن اشاره به این موضوع که سیاست هایی مانند اعتبار مالیاتی مثبت ارزیابی می شود و باید ادامه یابد، تصریح کرد: در حال حاضر ما نیاز شدیدی به حمایت از تحقیق و توسعه در صنایع داریم. باید ورود فناوری به صنایع را تسهیل کنیم و بستری برای رشد تولید در کشورمان از رهگذر تحقیق و توسعه به وجود بیاوریم.
وی ادامه داد: ما در بسیاری از صنایع در حال استفاده از فناوری های قدیمی هستیم و به همین دلیل اغلب بهره وری پایینی داریم. اگر می خواهیم به تولید محصولات با ارزش افزوده ی بالا بپردازیم، باید حمایت از تحقیق و توسعه را در دستور کار قرار دهیم.
مشاور رئیس اتاق تعاون ایران گفت: اعتبار مالیاتی که قرار است هزینه های تحقیق و توسعه ی صنایع را به عنوان اعتبار مالیاتی برایشان در نظر بگیریم، یکی از مشوق هایی است که می توانیم برای صنایع مدنظر داشته باشیم.
وی ادامه داد: برخی شرکت ها با استفاده از مشوق های مالیاتی به تأسیس شرکت های دانش بنیان پرداخته اند و تحقیق و توسعه را در دستور کار قرار داده اند. نیاز است یک سری مشوق های عمومی برای تمامی صنایع در نظر بگیریم تا بتوانند با استفاده از آن ها به سمت تحقیق و توسعه حرکت کنند.
این عضو اتاق تعاون گفت: اعتبار مالیاتی نسبت به معافیت مالیاتی هوشمندی و هدفمندی بیشتری دارد. زیرا در این روش، سرمایه گذاری ها را به سمت تحقیق و توسعه سوق می دهیم و تنها هزینه های تحقیق و توسعه مشمول اعتبار مالیاتی می شوند، در حالی که معافیت مالیاتی شامل تمامی هزینه ها می شود.
وی در خصوص بند ج ماده 27 قانون برنامه هفتم توسعه که قرار است تمامی مشوق های مالیاتی از جمله اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه را حذف کند، تصریح کرد: حذف معافیتهای مالیاتی بخش مولد اقتصاد یک اشتباه بزرگ است. ما به مشوق های مالیاتی به خصوص برای هدایت سرمایه مردم به سمت بخش مولد نیاز داریم و همچنین اگر می خواهیم ورود فناوری به صنایع را رقم بزنیم و تحقیق و توسعه صنعتی شکل بگیرد، باید از طریق اعتبار مالیاتی تحقیقوتوسعه از آن حمایت کنیم. این که تصور کنیم مشوق های مالیاتی همچون اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه به کاهش درآمدهای دولت منجر می شود و در نتیجه باید حذف شوند، یک خطای بزرگ است.
این عضو اتاق تعاون خاطرنشان کرد: در همه جای دنیا سعی می کنند شرایطی به وجود بیاورند که صنایع خودشان هزینه های تحقیق و توسعه را برعهده بگیرند. ما هم باید از طریق اعمال سیاست های صحیحی به این سمت حرکت کنیم و صنایع را به سمت تحقیق و توسعه سوق دهیم.
