به گزارش خبرآنلاین رضا نصری نوشت:
۱) دوستان می‌گویند کشورها دیگر به «شورای امنیت» اعتنایی ندارند و به همین خاطر هم تحریم بودن چندین نهاد ایرانی در قطعنامه ۲۲۳۱ را نادیده گرفته‌اند تا ایران بتواند عضو پیمان شانگهای شود!
۲) همه این حرف‌ها به خاطر این است نپذیرند قطعنامه‌های تحریمی فصل هفتمی پیشین - که بستر حقوقی آن شناساییِ ایران به عنوان «تهدیدی برای صلح و امنیت جهان» بود - بواسطه برجام لغو شد؛
۳) و قطعنامه ۲۲۳۱ (ذیل ماده ۲۵) جایگزین آن شد تا هم پرونده ایران را از فصل ۷ خارج کند، هم تغییر رابطه میان ایران و شورای امنیت را رقم زند و هم برای خروج پرونده ایران از شورای امنیت و لغو باقی تحریم‌ها یک فرایند زمان‌بندی‌شده تعریف نماید! یعنی نمی‌خواهند بپذیرند میان قطعنامه‌های تحریمی فصل هفتمی پیشین و قطعنامه ۲۲۳۱ یک تفاوت ماهوی وجود دارد و همین تفاوت هم باعث شده مانع مقرراتی پیوستن ایران به پیمان شانگهان برطرف شود!
۴) به جای پذیرش این بدیهیات -و صرفا بخاطر انکار دستاوردهای برجام- حاضرند بگویند قطعنامه‌های قبلی فصل هفتمی نبوده، میان قطعنامه‌های قبلی و قطعنامه ۲۲۳۱ تفاوتی وجود ندارد، و اعضای شانگهای هم بخاطر بی‌اعتنایی به شورای امنیت اساسنامه خود را نقض کرده‌اند تا عضویت ایران را بپذیرند.
۵) در ضمن، هر کسی هم که این برداشت غیرواقع‌بینانه و متناقض را نپذیرد «غربگرا» است!
۶) واقعا قابل درک نیست این هم پافشاری بر یک پیش‌فرض غلط و مبادرت به این قبیل تحلیل‌های آکروباتیک برای انکار دست‌آوردها برجام برای چیست؟
۷) آن هم از جانب کسانی که اصرار دارند به سیاست خارجی «نگاه بی‌طرفانه »و خیرخواهانه دارند، اما حتی نمی‌بینند ترویج این برداشت‌های متناقض چگونه برای دولت فعلی نیز دردسرساز است!
بیشتر بخوانید:
نصری: اگر برجام نبود، عضویت ایران در شانگهای میسر نمی‌شد
۳۱۱۳۱۱
