به گزارش اقتصادنیوز، دنیای اقتصاد نوشت:همه جناحهای سیاسی منتظرند که علی لاریجانی تصمیمش را برای انتخابات مجلس بگیرد؛ او یک بازیساز است و در عین حال میتواند در نقش تغییردهنده بازی هم ظاهر شود. از همین رو حضور یا عدم حضورش در انتخابات میتواند پیامدهایی داشته باشد.
۴سناریو را با توجه به در پیش بودن دوازدهمین انتخابات مجلس شورای اسلامی برای این سیاستمدار محتمل است.
علی لاریجانی ترجیح خواهد داد به جای ورود مستقیم به انتخابات دست به تهیه لیست انتخاباتی از چهرههای نزدیک به خود بزند و لیستی با حمایت خود راهی مجلس شورای اسلامی کند. در این سناریو او حتی شاید تلاش کند تا تایید صلاحیت این افراد را از نهادهای مربوطه اخذ کند. براساس این سناریو علی لاریجانی با این کار عملا خود را برای انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۴ آماده خواهد کرد؛ چراکه درصورت ورود احتمالیاش به پاستور به همراهی بخش قابل توجهی از مجلس شورای اسلامی با خود نیاز خواهد داشت.
در این میان برخی خبرها نیز از فعال شدن تیم انتخاباتی او در برخی شهرستانها حکایت میکند.
علی لاریجانی، انتخابات مجلس را به عنوان هدف اصلی خود در نظر گرفته است. به این ترتیب با توجه به آگاهی کامل او از شرایط کشور، لاریجانی حتی قائل به بهدستآوردن حداقل ۱۰ درصد رای تهرانیها برای ورود به مجلس شورای اسلامی خواهد بود. درواقع با توجه به اینکه او احتمال میدهد در انتخابات این دوره از مجلس مردم مشارکت قابل توجهی نداشته باشند، ریسک حضور در کارزار دوازدهمین دوره انتخابات مجلس را به جان میخرد و وارد مجلس میشود. او البته در این رهگذر رقیب سرسختی همچون محمدباقر قالیباف دارد که یا باید با او به رقابت بپردازد یا پروژه ائتلاف با او را پیاده کند. در این راستا میهمانی افطار فروردین ماه سال جاری با حضور روسای مجلس پیشین کشور و با میزبانی محمدباقر قالیباف شاید بتواند پیشزمینهای برای این ائتلاف باشد.
توییت اخیر لاریجانی در مورد پروژه خالصسازی و هشدارش در این خصوص و از سوی دیگر هشدارهای پیدرپی قالیباف درمورد سوپرانقلابیها نشان میدهد هر دوی آنها یک نگرانی مشترک دارند که میتواند پایهگذار ائتلاف آنها با یکدیگر باشد.
به نظر میرسد علی لاریجانی بتواند درصدی از قشر خاکستری را برای حضور در پای صندوقهای رای قانع کند. در این صورت حتی میتوان گفت که او به گرم شدن تنور انتخابات آتی که خواسته اصولگرایان است، کمک خواهد کرد.
مطابق این تحلیل علی لاریجانی از این پس همچون هاشمیرفسنجانی در پشت پرده سیاست فعالیت خواهد کرد. یعنی لاریجانی اگرچه بهصورت آشکار به سیاست نمیپردازد، اما به عنوان یکی از بازوهای مشورتی کشور در یکی از طبقات ساختمان هیات عالی حل اختلاف و تنظیم روابط قوا، جلسات مشورتی و کارشناسی با چهرههای ارشد سیاسی برگزار میکند. هرچند گفته میشود او پس از حملاتی که به او بعد از توییتهایش درمورد پروژه خالصسازی شد، دیگر این جلسات را تعطیل کرده است.
از آنجا که لاریجانی یک شخصیت کلیدی میان اصولگرایان و اعتدالیون است و حذف او نیز به سادگی امکانپذیر نیست، به نظر میرسد درصورت عملی شدن سناریوی سوم از سوی لاریجانی، اصولگرایان از این به بعد باید بیشتر نگران فعالیتهای پشت صحنه او به عنوان یک مشاور برجسته در عالم سیاست باشند تا حضور آشکار او در صحنه سیاست.
در این تحلیل برخی براین نظرند که لاریجانی تا ۱۴۰۸صبر خواهد کرد تا از ورای این صبر چند ساله و سنجیدن شرایط آتی کشور با دست پرتر قدم به کارزار انتخاباتی ریاستجمهوری ۸سال آینده بگذارد.
مزیت این سناریو این است که او تا جای ممکن خود را از آسیبهای ورود به انتخابات مجلس و ریاستجمهوری تا ۱۴۰۴ مصون نگه خواهد داشت. ورود زودهنگام او به عرصه سیاسی منجر به شروع منازعاتی در صحن مجلس خواهد شد که بهدلیل تغییر فضای بهارستان چهره سیاسی لاریجانی را تحت تاثیر قرار میدهد؛ ضمن اینکه یک اصل پذیرفته شده در جمهوری اسلامی وجود دارد که بر اساس آن فرد منتخب در انتخابات ریاستجمهوری برای دو دوره چهار ساله در پاستور باقی خواهد ماند.
پس احتمالا لاریحانی با در نظر گرفتن این واقعیت تا انتخابات ۱۴۰۸ از ورود مستقیم به عرصه سیاسی خودداری کند و بیشتر خود را با لابیهای سیاسی در پشت صحنه یا کادرسازی در مجلس و حوزه سیاسی مشغول کند. با تمام اینها علی لاریجانی در تمام دوران حضورش در عالم سیاست نشان داده که رفتارها و اکتهایش قابل پیشبینی نیست ازهمینرو تا اسفند سال جاری آنچه در فضای سیاسی کشور رخ دهد بر تصمیم لاریجانی برای عملی کردن سناریوهای پیشرو تاثیرگذار خواهد بود.