در فروردین سال۷۱۶ه.ش در سبزوار، دولت سربداران را تاسیس کرد و به نام خود، خطبه خواند و سکه ضرب کرد. با کمک آزادمردان (فتیان) توانست نواحی دیگری را به تصرفات سربداران اضافه کند. سربداران به رهبری عبدالرزاق وزیر خراسان را به قتل رساندند و سبزوار را به‌عنوان مرکز حکومت خود برگزیدند. حافظ ابرو، مورخ و جغرافی‌دان بزرگ دوره تیموریان نوشته است: «ولایت بیهق در اصل- بیهه- یعنى بهتر- بوده و معرب آن بیهق است. این ناحیه از توابع نیشابور است. قصبه این بلوک نخست خسروگرد بوده، ولى اکنون سبزوار است و در کتب قدیمه آن را سابزوار نویسند. مساحت بلوک بیهق تا اول حدود دامغان مساوى ۲۵ در ۲۵فرسنگ می‌باشد. بیشتر مردم این بلوک شیعه مذهبند. قصبه سبزوار در عهد سربداران در نهایت معمورى رسید و حالا (سده نهم) سبزوار شهری است با بازارهاى معمور و غله بسیار.»
