به گزارش خبرنگار مهر، بعضی می‌گویند «همت» است و برخی دیگر «قسمت»؛ اما نه به راستی «دعوت» بود؛ دعوتنامه از سوی شهید آمده بود و در خط اول نوشته بود از طرف شهید «علیرضا مجیدی» و دعوت شدیم که معنای زندگی را بفهمیم.
دختران نوجوان مسجدی محلات مختلف شهر بجنورد با دعوتنامه هایی که هر کدام مزین به نام شهیدی بود، در دورهمی «به رسم زینب» پای مزار شهدای گلگون کفن این شهر در جوار امامزاده سید عباس بن موسی بن جعفر علیه السلام گرد هم آمدند.
دختران با رنگ زیبای حجاب و تاسی از شهدا آمدند و در خطوط کتاب «من میترا نیستم» با زندگی شهید زینب کمایی و نقش اجتماعی و اثرگذار دختران آشنا شدند و برای ادامه راه شهدا پیمان بستند. این مراسم زیبا عصر یکشنبه، ۱۸ تیرماه و در آستانه روز ملی عفاف و حجاب تدارک دیده و اجرا شد.
پای کتاب من میترا نیستم
میترا کمایی، در هشتم خردادماه سال ۱۳۴۶ در آبادان و در خانواده‌ای مذهبی متولد شد. میترا فرزند ششم خانواده بود. او همیشه در اعتراض به نامی که برایش انتخاب کرده بودند، می‌گفت: «مادربزرگ، این هم اسم بود برای من انتخاب کردی؟ اگر در آن دنیا از شما بپرسند که چرا اسم مرا میترا گذاشته‌اید، چه جوابی می‌دهید؟ من دوست دارم اسمم زینب باشد. من می‌خواهم مثل زینب سلام الله علیه باشم.»
زینب کمایی در جریان شکل‌گیری راهپیمایی در خصوص اعتراض به بدحجابی و بی‌حجابی در آخرین نفس‌های سال ۱۳۶۰ و نزدیک به سال نو، به عنوان یکی از سردمداران راهپیمایی حضور داشت و شناسایی شد.
چند روز بعد از این جریان، در اولین شب فروردین سال ۱۳۶۱، وی در مسیر بازگشت از مسجد به خانه، توسط منافقین ربوده شده و با گره زدن چادرش او را به شهادت رساندند.
پیکر شهیده کمایی ۳ روز بعد در نزدیکی منزل ایشان کشف و همزمان با تشیع پیکر ۳۶۰ شهید عملیات فتح‌المبین در اصفهان تشیع و به خاک سپرده شد.
