به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ فناوری پیشرانه شکافت هسته‌ای، که احتمالاً برگ برنده صنعت فضایی است، می‌تواند زمان سفر به مریخ را به نصف کاهش دهد و زمان سفر به تیتان، قمر زحل را به جای ۱۰ سال به دو سال کاهش دهد. به نظر می‌رسد علمی تخیلی است، اما دانشمندان اعلام کردند؛ حالا که بشریت می‌تواند همجوشی را انجام دهد پس پیشرانه همجوشی کاملاً اجتناب ناپذیر است.
دانشمندان معتقدند؛ آینده سفرهای اعماق فضا به نیروی پیشرانه همجوشی بستگی دارد. همجوشی برای نیروی محرکه فضایی مسلماً بسیار ساده‌تر از همجوشی برای تولید الکتریسیته در اینجا روی زمین است، تا حدی به این دلیل که شرایط در فضا بسیار سرد است و تقریباً خلاء کامل وجود دارد و این شرایط برای واکنش‌های همجوشی ایده آل است.
یکی از محققان این طرح گفت: حتی اگر چنین سیستم‌هایی بسیار گران باشند، سرعت بالا این مسئله را پوشش میدهد. اگر بتوانیم زمان سفرهای فضایی را کاهش دهیم این سیستم صرفه اقتصادی خواهد داشت.
یکی از نکات مثبت این فناوری، حتی اگر هنوز در یک سیستم نشان داده نشده باشد، این است که در آن فیزیک زیربنایی به خوبی درک شده است. همجوشی، با محدود کردن پلاسمای فوق داغ در یک میدان الکترومغناطیسی مشابه خورشید عمل می‌کند. مشکل برای دانشمندان تثبیت آن پلاسما برای یک زمان مشخص بوده است. ساخت یک محفظه همجوشی هشت متری برای رساندن پلاسما به دمای فوق العاده داغ و ایجاد سرعت خروج کافی برای سفر بین ستاره ای، وظیفه بعدی این شرکت است.
این شرکت در حال حاضر ساخت محفظه واکنش را آغاز کرده است. این شرکت با سیستم‌های ماهواره‌ای پرینستون مستقر در نیوجرسی همکاری کرده است تا از شبیه‌سازی‌های ابررایانه‌ای برای درک بهتر نحوه رفتار پلاسما در محصور شدن الکترومغناطیسی استفاده کند. این جفت همچنین نحوه رفتار پلاسما هنگام خروج از موتور موشک را مدل خواهد کرد و این داده‌ها به اطلاع رسانی طراحی موتور موشک پالسار کمک می‌کند. گام بعدی یک نمایش در مدار خواهد بود، جایی که شرکت برای اولین بار تلاش خواهد کرد تا یک سیستم پیشرانه هسته‌ای را در فضا آزمایش کند.
