به گزارش برنا؛ کَرنا، ساز سنتی با چهار قطعه ساخته می‌شود که موسیقی و آهنگ‌ها و ریتم‌های حماسی و سنتی با آن اجرا می‌شود و ساز سرنا، از نظر شکل سازی کوتاهتر از کرنا است، که در بیشتر مراسم ها و آیین های شاد اجرا می شود.
ساز کرنا ریشه‌ای عمیق در تاریخ فرهنگ ایرانی دارد و ایرانیان حتی در دوران مختلف تاریخی نیز این ساز را می‌نواخته‌اند.
نوازندگان سازهای سرنا و کرنا را در مناطق مختلف با دهل می‌نوازند و با کمی تغییر در بخش ˈ قمی ˈ و بخش سوراخ‌ها می‌توان دستگاههای موسیقی مقامی و ستنی ایران را بر روی آن اجرا کرد.
برخی از عشایر کوچرو در آیین بسیار غم انگیز مالکنون که کوچ ییلاق به قشلاق است از ساز کرنا استفاده می‌کنند که در نوع خود در بین هیچ قوم دیگری در ایران یافت نمی‌شود.
کرنا یکی از سازهای تاریخی ایران در منطقه زاگرس است که فردوسی در یکی از اشعارش می گوید:' برآمد خروشیدن کرنای / تهمتن برآورد لشگر زجای / بفرمود تا رخش زین کنند/ دم اندر دم نای زرین کنند'.
موسیقی مقامی چهارمحال و بختیاری در سه گونه دهکردی، بختیاری و ترکی ریشه دارد که برخاسته از بطن فرهنگ مردم منطقه است.
در بخش موسیقی بختیاری ساز کرنا و در بخش موسیقی ترکی بیشتر از سرنا استفاده می کنند اما در بیشتر شهرستان‌های چهارمحال و بختیاری از کرنا در آیین های عزا بهره می‌گیرند.
آلبوم جدید اسدپور با نام نیاش کرنا با آهنگسازی فرهنگ تیرگیر برای عرضه به فضای هنری کشور و علاقه مندان به موسیقی محلی آماده شده است.
ترانه‌ها و شعرهای آلبوم نیاش کرنا اثر ربیع فرهمند است و سعید رضایی، ملیحه نادری و رضا خاکزاد نیز برای تولید این اثر به عنوان تنطیم‌کننده و کرال و نوازنده کرنا و دهل همکاری کرده‌اند.
دوازدهمین جشنواره موسیقی محلی کشور ویژه مناطق زاگرس‌نشین تا ۲۲ تیر ۱۴۰۲ با حضور هنرمندان ۱۸ استان در فرهنگسرای بروجن برگزار می‌شود.
