دانشمندان دانشگاه پلی‌تکنیک فدرال لوزان (EPFL) یک مبدل پلاسما ساخته‌اند که می‌تواند سروصدا را از طریق پلاسماکوستیک فلزلایه فعال (Active Plasmacoustic metalayer)، بسیار بهتر از ابزارهای معمول کاهش دهد.
به گفته این دانشمندان آن‌ها برای کاهش اثر سنگینی غشا از سبکی هوا استفاده کردند. برای این کار ابتدا لایه نازک هوای بین الکترودها را که به آن لایه فلزی پلاسماکوستیک می‌گویند، یونیزه کردند. این ذرات هوا که اکنون به‌صورت الکتریکی شارژ شده بودند، توانستند فورا به میدان الکتریکی خارجی واکنش نشان دهند و ارتعاشات صوتی موجود در هوای اطراف دستگاه را از بین ببرند. همان‌طور که انتظار می‌رفت، ارتباط بین سیستم کنترل الکتریکی پلاسما و محیط آکوستیک بسیار سریع‌تر از ارتباط با غشا اتفاق افتاد.
مزیت پلاسما این است که می‌توان آن را هم در فرکانس‌های پایین و هم در فرکانس‌های بالا تنظیم کرد و نسبت به بسیاری از راه‌حل‌های مرسوم فشرده‌تر است.
به گفته دانشمندان، ۱۰۰ درصد شدت صدای ورودی توسط لایه فلزی جذب می‌شود و هیچ چیز به عقب منعکس نخواهد شد. این مسئله منجر به یک جاذب پلاسما فشرده می‌شود که می‌تواند فرکانس صدای قابل شنیدن ۲۰ هرتز را با لایه پلاسمایی به ضخامت تنها ۱۷ میلی‌متر تنظیم کند. این در حالی است که دیوارهای جاذب برای کاهش نویز، باید حداقل ۴ متر ضخامت داشته باشند.
خارق‌العاده‌ترین جنبه در این روش این است که بر خلاف جاذب‌های صوتی معمول که متکی بر مواد حجیم متخلخل هستند، این روش بر اساس رقیق بودن به کار گرفته می‌شود، در آن فضا و وزن به‌ویژه در فرکانس‌های پایین، اهمیت زیادی دارند و سعی شده در آن از ماده‌ای تا حد امکان نازک و سبک استفاده شود. این روش مرزهای جدیدی را در کنترل نویز و سروصدا در نوردیده است.
اکنون دانشگاه پلی‌تکنیک فدرال لوزان (EPFL) با Sonexos SA، یک شرکت فناوری صوتی در سوئیس، برای توسعه جاذب‌های صوتی فعال که از پلاسماکوستیک فلزلایه استفاده می‌کنند، وارد همکاری شده است. هدف این محصولات کاهش نویز در بسیاری از حوزه‌ها از جمله بخش‌های مربوط به خودرو، صنعت و تجارت است.
مارک دونالدسون، مدیرعامل و بنیانگذار Sonexos در بیانیه‌ای توضیح داد که در این همکاری استراتژیک، از تخصص EPFL در علم مواد و آکوستیک و سابقه درخشان Sonexos در ارائه راه‌حل‌های صوتی با کارایی بالا استفاده می‌شود.
