خبرگزاری فارس - شهرستان تنگستان، زینب رنج کش: از در مسجد امام جعفر صادق بندر دلوار بیرون آمدم زن همسایه قبول باشد گویان از کنارم گذشت لبخندی زدم و گفتم: ممنونم قبول حق.
هوا تقریبا تاریک بود از کوچه مسجد گذشتم و وارد کوچه خودمان شدم حواسم به گوشی‌ام بود و در حال کنکاش اخبار بودم، گروه کاری را چک می‌کردم که صدای خرناسی عجیب تمام بدنم را بی‌حس کرد خشکم زده بود سرم را بالا آوردم و سگ‌هایی را در چند قدمی‌ام دیدم به آرامی بدون حساس کردنشان به سمت خانه رفتم.
مدت‌ها بود مادرم از وجود سگ‌ها شکایت می‌کرد اما من چون اینجا زندگی نمی‌کردم و مدام در خوابگاه بودم توجه نکرده بودم که واقعا چقدر وجودشان ممکن است خطر آفرین باشد.
به هر حال تا به در خانه رسیدم فکر می‌کنم حدودا ۲۰ بار برگشتم و پشت سرم را چک کردم یک وقت به دنبالم نیامده باشند، کلید را انداختم و به داخل رفتم سر سفره شام بودیم که این موضوع را به یاد آوردم و سر صحبت را باز کردم: مامان امشب که از مسجد آمدم کلی سگ سرکوچه بود چرا شهرداری یا بهداشت برای جمع آوریشان اقدامی نکرده است؟
-نمی دانم مامان جان قطعا مردم هم از این وضع شاکی هستند؛ مردم بچه کوچک دارند اگر همین‌ها کمی گشنگی بکشند معلوم نیست اگر بچه‌ای را در کوچه تنها گیر بیاورند چه برسر آن خواهند آورد؟
به این فکر می‌کردم تعداد سگ‌ها از دوازده تا هم عبور کرده بود و اصلا برای مسؤولان مهم نبود که مردم امنیت ندارند و بهداشتشان نیز در خطر است؟
صبح روز بعد با ترس از کوچه گذشتم که مبادا سگی مرا ببیند و پوست و گوشتم را قلفتی بکند و در عنفوان جوانی و با آرزو‌های بزرگ در سر، ناقص شده خانه‌نشین شوم. به سمت مرکز شهر پا تند کردم و در عابر بانک بودم که متوجه فین فینی عجیب شدم دست راستم را نگاه کردم و سگی سفید با شکمی که به کمرش چسبیده بود توجهم را جلب کرد. خدای من در پیاده رو هم هستند؟!
نوبتم شد و کارم را انجام دادم و تمام شدم و هنوز سگ درمانده و گرسنه را همان جا دیدم.
شب جمعه بود و طبق معمول با برادرم به ساحل رفتیم تا کمی از کار روزمره جدا شوم روی دیوارهای حدود یک متری ساحل نشسته بودم که صدای مردم بلند شد: هووو خدای من چقدر سگ!
- بچه‌ها را ببرید داخل ماشین جمع کنید برویم!
کمی که نگاه کردم متوجه ورجه وورجه گله سگ‌های ولگرد شدم چنان می‌جستند که گویی هرگز اینگونه سرخوش و رها نبوده‌اند و اصلا حضور انسان ها را مهم نمی‌دیدند و انگار هیچ انسانی در نزدیکیشان وجود نداشت و با بی‌قیدی تمام و آزادانه می‌جستند و در ماسه‌های ساحل می‌غلتیدند.
از این رو دیگر به تنگ آمدم شهر را سگ‌های ولگرد محاصره کرده بودند و آقایان مسؤول در خواب خوش به سر می‌بردند همان لحظه ویدئویی گرفتم.
جولان بی‌اندازه سگ‌ها در شهر بندری دلوار
به گزارش فارس، در شهر بندری دلوار جولان سگ‌های ولگرد، این حیوانات به ظاهر آرام از سویی موجب سلب امنیت و آسایش شهروندان شده و از سویی دیگر عده‌ای بر مسائل شرعی و بهداشتی به آن تاکید می‌کنند.
این سگ‌های بلاصاحب، عاملی برای نگرانی خانواده‌ها و مسافران شده است و این اطمینان را نمی‌توانند داشته باشند تا ثانیه‌ای کودکانشان را در کوچه برای ساعتی بازی با دوستانشان تنها بگذارند و حالا این معضل به دریا و ساحل این شهر نیز رسیده است.
چگونگی برخورد و ساماندهی سگ‌های بلاصاحب
سگ‌های ولگرد همیشه در همه جای دنیا وجود داشته‌اند اما اینکه با این معضل چگونه برخورد شود همت و تفکر مسؤولان آن منطقه را می‌طلبد. در این امر بسیاری از رسانه‌ها تاکنون از وجود سگ‌ها گفته‌اند اما در کنارش راهکارهایی نیز برای سامان دهی به این وضعیت را هم بیان کرده‌اند مثلا همین که کمپ نگهداری از سگ‌های بلا صاحب را احداث کنند و با طرح عقیم‌سازی تعدادشان را کنترل کنند.
مشکلات عدیده ساحل بندر دلوار
این تنها مشکل مردم با شهرداری نیست بلکه خدماتی از جمله، عدم وجود سرویس بهداشتی قابل استفاده در ساحل، عدم وجود آب چه برای آشامیدن چه برای استحمام یا حتی شستن دستو پا، مشکل پارک ماشین‌ها و ساماندهی تردد موتور سواران در زمان تعطیلی و اعیاد سال و بسیاری از مشکلات دیگر نیز است.
مردم وقتی از شهر‌های دیگر به دلوار می‌آمدند همیشه با این مشکل عوارضی رو به رو بودند همه می‌دانستند این قانونی است که شهرداری می‌تواند عوارضی در برابر خدماتی که ارائه می‌کند دریافت کند اما آیا اصلا این خدمات ارائه شد؟ اگر خدمتی به مردم شده پس چرا مردم این را احساس نکردند؟
این عوارض نه تنها در عید سال از مردم گرفته می‌شد بلکه بعد از آن گاهی در روزهای تعطیل نیز صدای مسافران و هم استانی‌هایمان را در آورده بود و این خاطر مردم را مکدر می‌کرد که اصلا خدماتی به ما ارائه نمی‌شود و نهایتا در عید از نیمچه سرویس بهداشتی برای قضای حاجت بهرمند هستیم.
گلایه مردم
یکی از هم استانی‌هایی که برای شب نشینی به همراه خانواده ساعتی را به ساحل دلوار آمده بود می‌گفت: ساحلی که همیشه آلوده است و فقط خیابانش را تمیز می‌کنند چرا باید از ما عوارض دریافت شود؟ هرچند امشب ما عوارضی ندادیم اما بعد از عید آمدیم و از ما یکبار عوارض دریافت شد.
یکی دیگر که خانمی میانسال بود در حالیکه عصایش را محکم می‌فشرد گفت: اگر سگی به من حمله کند هرچند که پیرم اما جانم را دوست دارم باید چه کنم؟ آیا زدن عصایم به سرش از من محافظت می‌کند؟ تا بچه‌هایم به فریادم برسند من را تکه پاره کرده‌اند و دلی از عزا در آورده‌اند.
یک مرد جوان نیز می‌گفت: این‌ها گرسنه هستند با این حجم اصلا فعالان محیط زیست و دوست داران حیوانات هم نمی‌توانند شکمشان را سیر کنند و‌ای کاش می‌شد به این‌ها با سامان دهیشان کمک کرد هیچکس راضی به مرگ حیوانات نیست و ما مردم دوست داریم این حیوانات نیز سالم باشند اما با تعداد و خطر کمتر در کنار ما زندگی کنند. امیدواریم مسؤولان به این امر رسیدگی کنند.
خانواده‌ای آن طرف‌تر نیز دست بچه‌هایشان را گرفته بودند و با یورش سگ‌ها به زیر نور برای غلتیدن در ماسه‌ها ساحل را ترک کردند.
علاقه به حقوق حیوانات (دلسوزی اشتباه) و مشکلات آن
اهالی شهر دلوار در تمام محلات از این وضعیت بسیار ناراضی هستند و خواهان ساماندهی هرچه سریعتر وضعیت سگ‌های بلا صاحب با احداث سایت و کمپ نگه داری و عقیم‌سازی این سگ‌ها هستند که امنیت جانی و بهداشتی مردم را به خطر انداخته است.
درباره علل افزایش این حیوانات در سال‌های اخیر تحقیقات مفصلی انجام شده و مستند‌های تحقیقی بسیاری نیز ساخته شده است آنچه اینجا مشخص است شرایط مساعدزاد و ولد در حاشیه شهر است و فعالیت‌های پرورش ماهی و وجود غذا برای آن‌ها در ساحل توسط مردمی که بخاطر عواطف انسانی یا علاقه به حیوانات و بدون توجه به طبعات آن اقدام به تغذیه آنان در داخل شهر و ساحل می‌کنند که می‌تواند یکی از دلایل بالا رفتن تعدادشان باشد.
حتی به عقیده طرفداران حقوق حیوانات، رها بودن سگ‌ها در خیابان‌ها با حقوق آن‌ها در تضاد است زیرا با رها بودنشان ممکن است مورد آزار و اذیت قرار بگیرند و بخاطر کنترل نکردن بهداشتشان دچار انواع بیماری‌ها شوند و خیلی از مشکلات دیگر نیز برایشان به وجود آید.
در ضمن باید گفته شود که کارشناسان این امر می‌گویند اگر عقیم‌سازی سگ‌های ولگرد به حد نصاب ۷۰ درصد نرسد، تاثیر چندانی در کاهش جمعیتشان نخواهد داشت.
شهردار دلوار: ادارات مربوطه کمک کنند
در این خصوص بارها با یوسف توسلی شهردار دلوار تماس گرفتم و او پاسخگو نبود و در یکی از آیین‌ها با او رو به رو شدم و مشکل را به او توضیح دادم، یوسف توسلی در این مورد اظهار داشت: ابتدای سال چندین جلسه در این خصوص برگزار کردیم و حتی نسبت به رفع این مشکل اقدام کردیم اما فضای بسیار بازی که وجود دارد و روستاهای اطراف و خود شهر اهرم متاسفانه مشکلات زیادی دارد که این کار یک همت دست جمعی را می‌طلبد؛ درست است که متولی آن را شهرداری گذاشته‌اند اما همه نهادها و ادارات مربوطه باید کمک کنند تا نسبت به حل این مشکل اقدامی کنیم.
وی افزود: قوانین و فضایی که وجود دارد نیاز است تمام سازمان‌ها و متولیان امر در این ماجرا کمک کنند این تنها وظیفه شهرداری نیست بلکه بهداشت و… نیز متولیان این امر هستند ده تا یازده دستگاه متولی هستند که باید در این امر کمک کننده باشند و ما با این وجود آماده هستیم تا با آن‌ها در این خصوص همکاری لازم را داشته باشیم.
شهردار دلوار عنوان کرد: حتی در ایام عید پاکسازی ساحل را انجام دادیم و در بحث ساحل بسیار بحث‌های قانونی وجود دارد که گاها بیرون از حوزه قانونی شهرداری است و هنوز واگذاری به ما انجام نشده است و متولی آن مسکن شهرسازی است اگر قرار است شهرداری کاری در ساحل انجام دهد باید به شهرداری واگذار کند تا کار خوبی صورت بگیرد.
پایان خبر/
