فرهیختگان: به فهرست منتشرشده از قراردادهای باشگاه استقلال خوب نگاه کنید. این رقمهای باورنکردنی، یک حقیقت ساده را آشکار میکنند. مقصر وضعیت اسفبار این روزهای استقلال، افرادی هستند که دیگر در این تیم حضور ندارند. عاملان اصلی نزدیک شدن این باشگاه به ورشکستگی محض، همانهایی هستند که بعضیها برایشان شعار میساختند و منتظر حکم جهادشان بودند!
با استقلال چه کردید آقای آجورلو؟ با کدام کار کارشناسی چنین قراردادهای فاجعهباری را به امضا رساندید؟ برادرزاده شما به جز نسبت خانوادگی با جنابتان، چه تخصصی داشت که برای مدتی همهکاره باشگاه بزرگی مثل استقلال شد؟ چرا بازیکنی مثل آرمان رمضانی که در بهترین حالت فقط برای چند ثانیه به زمین فرستاده میشود و هیچکس آخرین نمایش خوباش در استقلال را به یاد ندارد، باید ۱۴ میلیارد از این باشگاه بگیرد؟
چرا قرارداد سجاد شهباززاده در این شرایط سنی و در حالی که قبل از انتخاب سرمربی تیم خریداری شده، نزدیک به ۱۶ میلیارد تومان است؟ عارف غلامی بر چه مبنایی باید ۲۵ میلیارد قرارداد داشته باشد؟ منطق پشت این اعداد سرسام آور و آپشنهای خانمان سوز چه بود؟ چه کسی پاسخگوی دامی است که با این قراردادها برای باشگاه استقلال پهن شد؟ چه کسی پاسخگوی وضعیت تلخ این روزهای باشگاهی است که یک مشت قرارداد نجومی روی دستاش باقی مانده است؟
بلایی که این قراردادها بر سر استقلال آوردند، برای چند سال همراه این تیم خواهد بود. معلوم نیست چقدر زمان میبرد تا تاثیر این ماجرا از بین برود. طبیعتا مهرههای فعلی تیم هم بعد از آن دریافتیهای حیرتانگیز، حاضر نیستند رقم کمتری از استقلال بگیرند. راستی از اسپانسر پانصد میلیاردی چه خبر آقای مدیرعامل سابق؟ از تلویزیون باشگاه و خودکفایی چه خبر؟ از درآمدزایی برای استقلال چه خبر؟ روی صندلی مدیریت استقلال، با زمین و زمان دعوا داشتید. همه را هم متهم میکردید که به این تیم ضربه میزنند. غافل از اینکه ضربه اصلی، از سمت خودتان بود. با آن خودکاری که پای قراردادهای کشنده را برای باشگاه امضا میکرد.
آجورلو در این توهم غرق بود که بدون فرهاد هم میتواند از استقلال یک قهرمان بسازد. نتیجه این تصمیم اما قراردادهایی افتضاح و تصمیمهایی ناامیدکننده بودند. مدیری مثل او نه فقط در اطراف استقلال، بلکه دیگر نباید در اطراف فوتبال ایران دیده شود. او به فاصله فقط چند ماه، باشگاه قهرمان را در مسیر تبدیل شدن به یک ویرانه بزرگ قرار داد.