فرارو- کندی رئیس جمهور اسبق امریکا گفته بود بهترین زمان برای تعمیر سقف زمانی است که خورشید بیرون می آید. به همین ترتیب می‌توان گفت بهترین زمان برای نگرانی در مورد امید و کیفیت زندگی زمانی است که هنوز سالم هستیم. از آنجایی که اکسیر جوانی ابدی وجود ندارد و علم هنوز نتوانسته روند پیری سلول های ما را معکوس کند باید جایگزین واقعی تری پیدا کنیم که در دسترس همگان باشد. این امر مستلزم تبدیل شدن به یک ورزشکار زندگی است همان گونه که "پیتر عطیه" متخصص طول عمر و طب پیشگیری نویسنده کتاب "بیش تر عمر کردن: طول عمر بیش تر داشتن؛ علم و هنر طول عمر" که درایالات متحده به کتابی پرفروش تبدیل شده پیشنهاد کرده است. برای این کار نیاز به تغییر نگرش داریم. به عبارت دیگر، ما باید نسبت به درک و نزدیک شدن به روند پیری فعال باشیم نه ان که منتظر بمانیم تا بیمار شویم یا آن که پس از دست دادن یکی از عزیزان مان دچار بهت و حیرت شویم. آماده کردن خود برای ورزشکار شدن در زندگی مستلزم اقدام برای تقویت زندگی طولانی تر است. هر یک از ما ممکن است با "چهار سوارکار" روبرو شویم که دلایل اصلی مرگ و زوال بدن ما هستند: نارسایی قلبی، سرطان، بیماری های عصبی و اختلالات متابولیک، و دیابت نوع 2. اگر بدانید چه عواملی باعث ایجاد این بیماری ها می شوند و هم اکنون اقدامات پیشگیرانه را برای جلوگیری از ابتلا به آن انجام دهید آمادگی بیش تری برای به حداقل رساندن تاثیر آن خواهید داشت.
به گزارش فرارو به نقل از ال پائیس، این استراتژی پیشگیرانه باید بر اساس تاکتیک های مشخص باشد. ما بدون شک برخی از بهترین روش ها مانند ورزش بدنی، رژیم غذایی متعادل، روال خواب خوب، مراقبت از سلامت عاطفی و بررسی مولکول های بیرونی مانند داروها، هورمون‌ها و مکمل ها را می‌دانیم. جالب اینجاست که از میان تمام این تاکتیک ها یکی از بهترین ها برای مقابله با پیری ورزش بدنی است. ورزش و تمرینات بدنی نه تنها باعث تقویت قلب و ماهیچه های مان می شود بلکه گردش خون و طول عمر ما را نیز بهبود می بخشد.
در واقع، دکتر عطیه داده‌های بسیار انگیزشی را حتی برای بدبین ترین افراد ارائه می دهد: رفتن از صفر دقیقه ورزش بدنی به یک ساعت و نیم در هفته می‌تواند خطر مرگ ناشی از هر یک از "چهار سوارکار" را تا 14 درصد کاهش دهد. علاوه بر این، ورزش مداوم و منظم در مقایسه با زندگی بی تحرک به طور متوسط یک دهه عمر ما را افزایش می دهد.
مطالعات دکتر "وندی سوزوکی" استاد علوم اعصاب در دانشگاه نیویورک نشان می دهد که فعالیت بدنی برای مغز نیز مفید است. ورزش طولانی مدت در طول زمان هیپوکامپ و قشر جلوی مغزمان را تقویت می کند و در پیشگیری از بیماری های عصبی نقش دارد.
افزایش طول عمر از طریق ورزش بدنی به معنای انجام یک ورزش پرحرکت نیست. این رویکرد پیشگیرانه در مورد کاهش کالری یا جذاب تر شدن نیست. در عوض، این به معنای کار بر روی عناصری اساسی است که از ما در برابر "چهار سوار" محافظت می کنند صرفنظر از آن که چند ساله هستیم و چه میزان استقامت کارایی هوازی قدرت و یا ثبات داریم. برای مثال، دکتر عطیه در مورد راندمان مقاومتی و هوازی پیشنهادی را تحت عنوان "تمرین منطقه 2" پیشنهاد می کند. به عبارت دیگر، به انجام یک مسابقه ده گانه متشکل از ورزش هایی که دوست دارید فکر کنید. فعالیت های بدنی ای را انتخاب کنیم که با سلیقه شخصی شما سازگار هستند از یوگا و اسکی گرفته تا رقص. در حقیقت، آزمایشی که توسط دانشمندان آلمانی انجام شد نشان داد که یک برنامه رقص شش ماهه تاثیر بیش تری در مقایسه با سایر ورزش ها بر حجم مغز در مناطق مربوط به فرآیندهای شناختی دارد. در نهایت، باید به خاطر داشت که اگرچه فعالیت بدنی سنگ بنای زندگی طولانی هستند اما نمی‌توانیم عناصر کلیدی دیگر را فراموش کنیم: رژیم غذایی غنی از مواد مغذی، خواب مناسب و دانستن این که چگونه از احساسات مان مراقبت کنیم اجزای اساسی برای داشتن زندگی طولانی تر و سالم تر هستند.
