به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، برای اطمینان از اختلاط مداوم و در نتیجه جلوگیری از تجمع نانوذرات، این روش به هم‌زدن طبیعی داخل میکروقطره‌ها متکی است.
توماس نولس، استاد شیمی فیزیکی و بیوفیزیک، دانشگاه کمبریج می‌گوید: «دو مورد از مزایای اصلی این فناوری، درجه بالای یکنواختی ذرات و توان بالاست. ما نشان می‌دهیم که روش ما را می‌توان برای تولید نانوذرات از سه پروتئین مختلف تعمیم داد.»
توماس نولس و همکارانش در مقاله اخیر خود، توضیح می‌دهند که «سرعت گرداب داخلی در میکروقطره‌ها، اندازه‌ها را تعیین می‌کند و یکنواختی نانوذرات پروتئین را تضمین می‌کند. با تغییر عواملی مانند غلظت پروتئین و میزان جریان، ما قادر به تنظیم دقیق خواص و ابعاد نانوذرات هستیم.»
زنون توپراکسوگلو از محققان این طرح می‌گوید: «این روش نانوذرات را به سرعت و اطمینان بالا تولید می‌کند، آن‌ها اندازه یکنواختی دارند. در مقابل، تشکیل نانوذرات با استفاده از بیشتر روش‌های میکروسیالی ذراتی دارد که دارای تنوع در ابعاد هستند، در حالی که رویکرد‌های نانوسیالی که در این روش به کار رفته منجر به تولید ذرات یکنواخت با بازه ابعاد کوچک شده است. اجرای چندین دستگاه به طور موازی، می‌تواندتولید نانوذرات را تا ۲۵۰ میلی لیتر در روز انجام دهد.»
کار آن‌ها نشان می‌دهد نانوذرات پروتئینی به طور کامل وارد سلول‌های هدف می‌شوند و حداقل ۶۰ روز پایدار می‌مانند.
