به گزارش ایسنا به نقل از سایت احمد بنیادی، با یکی از قهرمانان این حوزه گفتوگویی را انجام دادهایم. احمد بنیادی که از نوجوانی در رشتههای مختلف رزمی فعالیت کرده است و دارای قهرمانی آسیا است، دربارهی شروع فعالیت خود گفت: «از سال 1379 ورزش رزمی را در شهر آبادان شروع کردم. در سال 1380 توانستم قهرمان استان خوزستان در رشته کاراته سبک کان زن شوم. در سال 1382 با توجه به بازنشستگی پدرم به شهرستان شاهینشهر مهاجرت کردیم و در این شهر ورزش خود را ادامه دادم. در شاهینشهر زیر نظر استاد امیر شریفات به ورزش رسمی ادامه دادم. در سال 1388 موفق شدم تا مقام قهرمانی کشور را کسب کنم. پس از گذراندن دورهی مقدس سربازی ورزش خود را در رشتهی ووشو ادامه دادم. مربی من در این رشته استاد میلاد خسروی بابادی بود. در این رشته موفقیتهای زیادی کسب کردم. چندین بار قهرمان استان شدم و به مسابقات کشوری اعزام شدم. پس از مدتی کیک بوکسینگ واکو شروع به فعالیت کردم. در مسابقات کشوری کیک بوکسینگ انتخابی تیم ملی شرکت کردم و به مسابقات قهرمانی آسیا در بانکوک تایلند دعوت شدم. در این مسابقات موفق به کسب برنز آسیا شدم. در مسابقات بینالمللی ترکیه و ارمنستان نیز قهرمان شدم».
او در ادامه گفت: «کیک بوکسینگ واکو یکی از بهترین و حرفهایترین ورزشهای رزمی است. این رشته در کشور ایران بسیار ناشناخته است. به صورت کلی در ایران به رشتههای رزمی در حد نیاز پرداخته نمیشود و ورزشکاران این رشتهها بسیار مظلوم هستند. یکی از بارزترین مشکلات و چالشهای این ورزش در ایران این است که مسئولین به این رشته اهمیت نمیدهند و اسپانسری نیز وجود ندارد. در واقع در فضای رسانهی کشور رشتههای رزمی جایگاهی ندارند و این باعث شده حتی قهرمان جهانی نیز در ایران نتوانند اسپانسر بگیرند».
بنیادی به دوستان رشتههای رزمی نیز پیشنهاد کرد: «پیشنهاد من برای عزیزانی که میخواهند به این رشته ورود کنند این است که بدانند این مسیر تنهایی و سختیهای نفسگیری دارد. در واقع رشتههای رزمی در سطح حرفهای با چنین مسائلی مواجه هستند».
او دربارهی اهداف خود برای آینده گفت: «چشمانداز و هدف من آماده شدن برای شرکت در مسابقات جهانی در پاییز پیشرو است. همچنین سعی دارم در سازمانهای حرفهای مثل one champion یا glory حضور داشته باشم. در واقع با توجه به قهرمانی در آسیا و رتبهی خود در رنکینگ جهانی این رشته سعی دارم به این مهم دست پیدا کنم».
بنیادی دربارهی ورود به حوزهی آموزشی نیز گفت: «به حوزهی آموزشی علاقه ندارم. آنچه که میخواهم و آنچه که در وجود من است، خوی قهرمانی است و همیشه مایل به مسابقه دادن و مبارزه کردن هستم. اگر در سالهای بعد به این حوزه علاقهمند شدم قطعاً در آن ورود خواهم کرد و در صورت ورود، قطعاً آن را به صورت رایگان انجام میدهم و تمام انرژی و معلوماتم را در اختیار کسانی میگذارم که به این رشته عشق داشته باشند».
او در پایان نیز گفت: «در پایان باید از استاد اسماعیل منصوری که مثل یک پدر پشتیبان من بودند و تمام نکات ریز و درشت این ورزش را به من آموخت تشکر کنم. همچنین از استاد میلاد خسروی بابادی که مثل یک برادر بزرگتر و مربی دلسوز از جان مایه گذاشت و کنار من ایستاد. باید از استاد امیر شریفات، محمد قیصری و احمد انجودانی، مجید کاظمی و عبدالرضا رسولی نیز تشکر کنم و بگویم که تا آخر عمر خود را مدیون زحمات آنها میدانم».
انتهای رپرتاژ آگهی