محمد عباس 30ساله اهل عراق بوده که حدود هفت سال پیش در کشور آلمان پناهنده شد. او بعد از چند ماه در شهر هامبورگ آلمان امد و با یک پیرزن 70 ساله به نام جسیکای آشنا می شود.
خانم جسیکا یکی از سرمایه داران بزرگ آلمانی یهودی بوده که حدود 350میلیون دلار در شرکت آئودی (یک شرکت تولید ماشین) سرمایه‌گذاری کرده است
محمد وقتی از سرمایه دار بودن این پیرزن باخبر میشود سعی میکند که ادعای عاشق ی کند و خود را عاشق دلخسته این پیرزن نشان بدهد و در نهایت با هم ازدواج کردند.
یک روزنامه‌نگار از محمد میپرسد چطور در این سن حاضری با همچین خانمی ازدواج کنی؟ محمد جواب میده: عشق مرز نمیشناسد ومن عاشق قلب پاک جسیکا هستم
بعد از 6سال زندگی مشترک، جسیکا اواخر ماه گذشته فوت میکند ومحمد مراسم خاکسپاری بزرگی برای جسیکا می گیرد
اویل هفته قبل از شهرداری شهر هامبورگ نامه‌ای بدست محمد میرسد که وصیت نامه جسیکا همسرش بوده و زمانیکه محمد نامه رو باز میکند در نامه نوشته شده: سلام محمدجان، بسیار خوشحالم که آخرین ساعتهای زندگیم در کنار تو بودم و به راستی هرگز فراموش نخواهم کرد همچنین خواستم بهت بگم تمام ثروتم رو به موسسات خیریه و بی‌سرپرستان بخشیدم، امیدوارم بتونی شغل مناسبی برای خودت پیدا کنی.
