طبق گزارش پرس ریلیز press release در تلاشی مشترک میان محققان دانشگاه گراتس Graz اتریش و موسسه علمو فناوری اسکولتک Skoltech روسیه، هوش مصنوعی (AI) برای مطالعه میدان مغناطیسی در جو فوقانی خورشید مورد استفاده قرار گرفت.
با وجود تحقیقات پیشین، میدان مغناطیسی خورشیدی حوزهای ناشناخته برای محققان است. دانشمندان پس از قرنها تماشای خورشید، هنوز اطلاعات محدودی در مورد چگونگی تشکیل لکههای خورشیدی دارند و مشخص نیست آیا این لکهها در پدیدههایی چون شعلهور شدن یا پرتاب جرم تاجی (CME) نقش دارند یا خیر.
مقادیر زیادی تابش الکترومغناطیسی، خورشید را در طول این رویداد ترک میکنند و اتمسفر فضای اطراف خورشید را تحت تاثیر قرار میدهند. توانایی پیشبینی اتمسفر موجود در فضا با بقای انسان در شرایط سخت فضای خارج از جو زمین مرتبط است و از این جهت اهمیت فراوانی دارد. دانشمندان با توانایی فعلی خود در مشاهده میدان مغناطیسی خورشید، تنها میتوانند سطح آن را ببینند. این در حالی است که انباشتگی و آزاد شدن انرژی بالاتر از تاج و در اتمسفر خورشید اتفاق میافتد.
هوش مصنوعی این روزها برای سرعت بخشیدن به تحقیقات مختلف از کشف دارو بگیرید تا علوم رایانهای استفاده میشود. محققان گراتس و اسکولتک از یک شبکه عصبی استفاده کردند که طبق دادههای فیزیکی آموزش دیده و دادههای مشاهداتی را با یک مدل میدان مغناطیسی مطابقت داده بود.
انجام این کار به محققان کمک کرد تا بتوانند به درک جامعی از ارتباط بین پدیدههای مشاهده شده و پدیدههای فیزیکی زیربنایی که در سطح خورشید اتفاق میافتد، برسند.
برای تشخیص اینکه آیا این مدل کاربردی است یا خیر، محققان توانستند تکامل یک منطقه فعال خورشیدی را شبیهسازی کنند. هوش مصنوعی در این مطالعه،تنها به ۱۲ ساعت زمان برای محاسبات خود نیاز داشت تا چرخش رویدادهایی را که طی پنج روز آینده اتفاق میافتند، شبیهسازی کند.
در این مطالعه، تیم تحقیقاتی از سیستم محاسباتی خود برای مطالعه انرژی مغناطیسی آزادشده در قسمت تاج خورشید استفاده کرد. از آنجا که رویدادهایی مانند پرتاب جرم تاجی (CME) با حجم قسمت تاجی خورشید مرتبط هستند، مشاهده اشعه فرابنفش صحت روش تحقیقاتی را تایید کرد.
پس از آن محققان کاهش انرژی آزاد شده در این مناطق را رویت کردند. انتظار میرود که این نتایج پس از یک فوران خورشیدی به دست آمده باشد.
«تاتیانا پودلاچیکوا» استاد موسسه اسکولتک در بیانیهای اذعان کرد که استفاده از تکنیکهای هوش مصنوعی برای شبیهسازیهای عددی به دانشمندان امکان میدهد که دادههای رصد شده را بهتر ترکیب کنند. «پودلاچیکوا» عقیده دارد که استفاده از هوش مصنوعی در این حوزه منجر به یک جهش بزرگ میشود و نویدبخش ارتقای دانش انسانها درباره رفتار خورشید و اتمسفر اطراف آن است.