در بخشی از این مطلب روزنامه جوان با عنوان «ما فرق کردهایم یا امریکا آقای صالحی؟!» که به گفت و گوی صالحی با انتخاب اشاره دارد، آمده است: فحوای مصاحبه آقای صالحی پر از تناقض و مقایسهای غیرواقعی است؛ مثل مقایسه تجارت چین با عربستان و با ما. اینها چیزی نیست که با یک اشاره و مقایسه بشود نتیجه منطقی از آن گرفت. اگر رابطه با امریکا شدنی و مفید بود، ظریف که آن همه اختیار گرفت و امضای کری را هم بهعنوان تضمین در جیبش گذاشت و روحانی که هنوز هم کدخدا کدخدا میکند، باید آن را تمام میکردند و بحث را به پایان میبردند. البته نتوانستند و بخش اصلی آن به طرف امریکایی مربوط بود که نخواست و نمیخواهد، اما خب وقتی ذرهای عقلانیت یا اصالت در آدمها نباشد یا برای بازگشت به انتخابات تصمیم بگیرند دوباره همان کالسکه لق قبلی را سوار شوند، حرفها نیز همین میشود که «ما و امریکا هر دو فرق کردهایم، بیایید مذاکره مستقیم سیاسی کنیم». نخیر! در اصول و منافع، نه ما فرق کردهایم، نه امریکا. هر دو اصولیتر و متعصبتر روی منافعملی هم شدهایم. البته شما فرق کردهاید که این نه ربطی به منافع ملی دارد (چون شما منفعت ملی را نشناختهاید) و نه ربطی به امریکا که بخواهد به میز مذاکره بازگردد. ظریف شما اوج فرقداشتن بود که نتیجه کارش را دیدید.