دانشمندان سراسر دنیا نگران تغییرات اخیر در وضعیت آب‌وهوایی و افزایش دمای زمین هستند و برخی از آن‌ها باور دارند که انسان‌ها بدون‌شک در بروز این تغییرات اثرگذار بوده‌اند. ظاهراً افزایش استفاده از گازهای گلخانه‌ای موجب شکسته‌شدن چهار رکورد زیست‌محیطی در سال 2023 شده است.
خبرگزاری BBC در گزارشی با چندین دانشمند و متخصص محیط‌زیست درباره گرمایش جهانی و تغییرات اقلیمی صحبت کرده. امسال یکی از گرم‌ترین سال‌های تاریخ بوده و تاکنون چهار رکورد را شکسته است: گرم‌ترین روز تاریخ، گرم‌ترین ماه ژوئن در سراسر دنیا، شدیدترین امواج گرما در دریاها و کاهش بی‌سابقه یخ‌های شناور در شمالگان.
میانگین دمای جهان برای اولین‌بار در تاریخ در تیرماه به رکورد 17 درجه سلسیوس رسید و محققان باور دارند که انسان‌ها با استفاده بیش‌ازپیش از گازهای گلخانه‌ای عامل این گرمایش بوده‌اند. دکتر «فریدریکه اوتو» از ایمپریال کالج لندن می‌گوید: «انسان‌ها 100 درصد عامل این روند افزایشی بوده‌اند.»
او توضیح می‌دهد: «اگر از چیزی شوکه شده باشم، آن چیز شکسته‌شدن رکوردها در ماه ژوئن، یعنی این‌قدر زود در سال بوده است. [پدیده] ال‌نینو معمولاً تا پنج یا شش ماه پس از آغاز فاز، تغییرات خود را در سطح جهانی نمایان نمی‌کند.»
«توماس اسمیت»، جغرافی‌دان و متخصص محیط‌زیست دانشکده اقتصاد لندن می‌گوید: «بازه مشابهی را به خاطر ندارم که در آن همه بخش‌های نظام اقلیمی در شرایط رکوردشکن یا وضعیت غیرعادی قرار گرفته باشد. زمین وارد موقعیتی ناشناخته شده است.»
افزایش قابل‌توجه دما باعث شده تا دانشمندان نتوانند وضعیت آب‌وهوا را در 10 سال آینده پیش‌بینی کنند. درحال‌حاضر تنها چیزی که کارشناسان از بابت آن اطمینان دارند، این است که جهان گرم‌تر شده و اقیانوس‌ها بخش عمده گرمای اتمسفر را جذب کرده‌اند.
«دنیلا اشمیت»، استاد علوم زمین در دانشگاه بریستول می‌گوید: «مدل‌های ما دارای متغیرهای طبیعی هستند، ولی همچنان چیزهایی را می‌بینیم که حداقل برای حال‌حاضر پیش‌بینی نمی‌کردیم.» با توجه به اینکه اکوسیستم‌های دریایی 50 درصد از اکسیژن زمین را تولید می‌کنند، او هشدار می‌دهد: «وقتی حرف از موج‌های گرما به میان می‌آید، مردم به فکر مرگ درختان و گیاهان می‌افتند. [اما] اقیانوس اطلس هم 5 درجه سلسیوس از انتظارات گرم‌تر شده است؛ این یعنی ارگانیزم‌های آن به 50 درصد غذای بیشتر نیاز دارند تا بتوانند به‌صورت عادی فعالیت کنند.»
دکتر «کرولاین هولمز» از مؤسسه British Antarctic Survey می‌گوید پیش‌بینی آینده حتی برای دانشمندان هم کار سختی است: «می‌توان گفت که ما از یک صخره پایین افتاده‌ایم، اما نمی‌دانیم که در پایین صخره چه چیزی منتظرمان است.»
