به گزارش رکنا به نقل از ایسنا، زباله که به طلای کثیف معروف است سالیانه بخش زیادی از درآمدهای شهری و اشتغال زایی در برخی کشورها و استانها از این طریق محقق میشود که استان کهگیلویه و بویراحمد بعنوان «پایتخت طبیعت ایران»سالهاست که با مشکلات زیرساختی بازیافت زباله مواجه بوده و هزاران تن زباله در ضعف نبود تفکیک سوزانده می شوند.
بر اساس بررسیها، سرانه تولید زباله برای هر نفر در کشور ۸۵٠ گرم بوده که این میزان در استان کهگیلویه و بویراحمد بیش از یک کیلوگرم است البته این میزان در شهر یاسوج، مرکز استان دو برابر کشور است. در سطح شهر یاسوج روزانه ۲۵٠ تن زباله تولید می شود که عمده این میزان در خیابان ها تفکیک می شود.
با برنامه ریزی و قولهای حمایت از سرمایه گذار ان، یک سرمایه گذار در مسیر ساخت یک کارخانه بازیافت در شهر یاسوج قرار میگیرد و با تلاش سرمایه گذار، پس از فراز و نشیبهای متعدد فاز اول این کارخانه در منطقه "دوپشته" دهستان "دشتروم" با نوید اشتغالزایی برای ۱٠٠ نفر به شکل مستقیم در فاز اول در روز دوشنبه هفتم شهریور ماه ۱۴٠۱ با حضور وزیر کشور و طی هفته دولت به بهره برداری رسید و وعده هایی برای حمایت مالی جهت اجرای فاز دوم در همان روز به سرمایه گذار داده شد و نهایتا این کارخانه به علت همکاری نکردن دستگاههای خدمات رسان و عمل نکردن شهرداری به تعهداتش افتتاح نشده، تعطیل شد.
تعهدات شهرداری یاسوج روی کاغذ باقی مانده
«سید مهدی عدالتخواه»، سرمایه گذار کارخانه بازیافت زباله شهر یاسوج در گفت و گو با خبرنگار ایسنا ضمن انتقاد از عملکرد شهرداری یاسوج و دستگاهها نسبت به تعهدات در ساخت و راه اندازی کارخانه، گفت: بخش زیادی از تعهدات شهرداری یاسوج روی کاغذ باقی مانده و به آنها عمل نشده است.
وی افزود: با توجه به نیاز شهر یاسوج و حتی استان کهگیلویه و بویراحمد و با تاکید بر سلامت مردم، مشکلات زیست محیطی و جلوگیری از آلودگی آب سد شاه قاسم و چاههای آب شرب نسبت به همکاری با متولیان برای ساخت کارخانه بازیافت اقدام کردیم.
عدالتخواه با بیان اینکه حتی در روند ساخت مشکلات زیادی بر سر راه ما قرار داشت، اظهار کرد: برای تأمین برق پروژه از ژنراتور اجارهای استفاده کردیم و تعهدات شبکههای آب، برق، گاز و… نیز با مشکلات زیادی مواجه شدیم.
این سرمایه گذار خاطرنشان کرد: با وجود همه مشکلات، دست از کار نکشیده و با تمام توان فاز اول کارخانه بازیافت یاسوج را آماده بهره برداری کردیم.
عدالت خواه با بیان اینکه مشکلات زیرساختی پایان ماجرا نبود، تصریح کرد: در تعهدات شهرداری یاسوج مساله کنترل تفکیک از مبدا، جلوگیری از فعالیت انبارهای جمع آوری ضایعات و تحویل کامل زباله به کارخانه دیده شده بود که هیچکدام عملی نشد.
وی با بیان اینکه تحقق نیافتن تعهدات درصد بسیار بالایی از زبالهها را در شرایط تفکیک شخصی قرار میداد، ادامه داد: به نوعی خروجی و درآمد کارخانه در ضعف عمل به تعهدات شهرداری مغفول ماند و همه این مسایل در سایه قرارداد و تعهداتی بود که طرف مقابل به هیچکدام عمل نکرد.
سرمایه گذار کارخانه بازیافت یاسوج با اشاره به اینکه مشکلات زیرساختی، همکاری نکردن دستگاهها و عمل نکردن به تعهدات توسط متولیان، کارخانه را در فاصله چند ماه پس از افتتاح به تعطیلی کشاند، عنوان کرد: این موضوع به نحوی شکل گرفت که امکان مانور برای بازیافت به پایینترین سطح رسید.
عدالتخواه تاکید کرد: با توجه به همکاری نکردن شهرداری یاسوج، در زمینه زیرساختها، بخش زیادی از خطوط انتقال را با هزینه شخصی انجام دادیم، در حالی که این مهم در تعهدات شهرداری با تاکید بر مکلف کردن بخشهای متولی دیده شده بود. حتی محیط زیست نیز حمایتهای تسهیلاتی را برای احداث کارخانههای بازیافت در نظر گرفته، اما شهرداری پیگیری مفید و جدیی در این خصوص نداشت. مجموعه شهرداری طبق دستورالعمل وزارت کشور باید عمل میکردند علاوه بر این دستورالعمل هیچ کدام از تعهدات خود را نیز انجام ندادند.
وی اظهارکرد: با گذشت حدود ۱۰ ماه، مسئله واگذاری کارخانه به شهرداری به عنوان متولی در نامهای رسمی طرح و با توجه به همکاری نکردن طرف مقابل با این پیشنهاد موافقت کردیم که با وجود طی فرایندهای قانونی و گرفتن مصوبه شورای شهر و کمیته تطبیق فرمانداری و صدور رأی مبنی بر قیمت گذاری، مراحل خرید کارخانه توسط شهرداری انجام شد اما همچنان شهرداری نسبت به خرید کارخانه از ما اقدام نکرده و کارخانه نیز در شرایط تعطیلی به سر میبرد و کسی پاسخگو نیست.
سرمایه گذار کارخانه بازیافت زباله شهر یاسوج خواستار تعیین تکلیف وضعیت کارخانه با حضور کارشناسان قیمت گذاری شد و تصریح کرد: امیدواریم شهرداری بتواند پس از واگذاری از چنین ظرفیتی برای تحقق اشتغال پایدار استفاده کند.
با این وضعیت متاسفانه در ورودی شهر یاسوج، مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد، با دود آتش زدن زباله ها به استقبال مسافران و گردشگران می رویم که مشکلات جبران ناپذیری را در پی دارد و باید مسئولان و متولیان امر هر چه زودتر تکلیف کارخانه بازیافت را مشخص کنند تا این مشکلات رفع شود.