به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری فارس، ۲۸ ژوئن گذشته، یک سوئدی عراقیالاصل به نام «سلوان مومیکا» (۳۷ ساله) در استکهلم، در نخستین روز تعطیلات عید قربان، یک نسخه از قرآن را پاره کرد و آن را در مسجد مرکزی این شهر به آتش کشید. این اقدام با مجوز پلیس سوئد صورت گرفت. با وجود همه هشدارهای جهان اسلام و اعلام خشم و انزجار مسلمانان، در فاصله تنها چند هفته، رژیم سوئد بار دیگر به این هتاک و همراهانش مجور برگزاری تجمع ضد اسلامی در مقابل سفارت عراق در استکهلم را داد و این پناهجوی عراقی در ظهر روز ۲۰ جولای، برای دومین بار به قرآنکریم اهانت و پرچم عراق را در زیر پا لگدکوب کرد.
در همان زمان، بسیاری از تحلیلگران تصریح کردند که موافقت با اقدام یک جوان اصالتا عرب برای سوزاندن قرآن کریم، در سوئد تصادفی نبود. وبگاه شبکه المیادین با انتشار یادداشتی در این خصوص نوشت: مومیکا «مرد مناسبی» بود تا این در راستای پروژه اسلامهراسی غرب، این پیام را بفرستد که «حتی عربها نیز در حال فرار از جوامع مسلمان خود هستند».
بنابر این یادداشت،«جنایت سوزاندن یک نسخه از قرآن با هدف تحریک مسلمانان در سوئد، توهین و تحقیر آنها صورت میگیرد تا این امر القا شود که اسلام و اقتدار آن در جهان قادر به حفظ مقدسات خود (قرآن) نیست. هدف از این امر، مدیریت یک درگیری طولانی مدت است».
«جواد الهنداوی» سفیر سابق عراق در اتحادیه اروپا، نیز در یادداشتی که در روزنامه «رأی الیوم» منتشر شد، به بررسی هتک حرمت اخیر در سوئد به دست یک پناهجوی عراقی پرداخت و نوشت: «اشتباه است که فکر کنیم، آتش زدن قرآن کریم و آتش زدن پرچم کشور عراق، به عنوان کشوری بزرگ و دارای تاریخ و میراث و فرهنگ و... خواسته شخصی چون "سلوان مومیکا"، فردی که اقدام به سوزاندن کتابی مقدس و نماد ملی کشوری که تازه در حال بلند شدن پس از پیروزی بر تروریسم و چالشها است و تلاش دارد از بحرانهای مختلف خارج شود، باشد».
وی با تاکید که بر اینکه عراق نباید در دام فتنه غرب بیافتند، افزود: «حوادث و تحولاتی که در عراق و منطقه رخ میدهد، یا عراق و منطقه و نمادها و مقدسات ملی را هدف قرار میدهد، تصادفی نیست. هر رویداد یا پدیدهای سیمهایی دارد که به مولدهایی متصل است که با فتنه و تفرقه و دینامیت براندازی و نابودی مقدسات و باورها و نمادهای حاکمیت و وحدت ملی تغذیه میشود».
دیپلمات سابق عراقی و رئیس مرکز عربی-اروپایی سیاستها وتقویت توانمندیها در بروکسل، در ادامه چند سوال طرح میکند: «به نظر شما چه کسی از براندازی و از بین بردن مقدسات و اعتقادات و ثوابت اخلاقی و ارزشی مسلمانان و اعراب سود میبرد؟ به نظر شما چه کسی از هدف قرار دادن نماد عراق، حاکمیت و وحدت ملی آن را نفع میبرد؟ چه کسانی منتظر فرصتهایی هستند تا مانع از پیشرفت عراق در مسیر پر فراز و نشیب و دستیابی به راه حلهای بحرانهای این کشور شوند؟»
در ادامه این یادداشت آمده است: «افراد زیادی از کوچک گرفته تا بزرگ در خارج و داخل کشور، در پشت پرده اتفاقاتی هستند که اتفاق افتاده و میافتد. آیا عراق از شر جهل، باندها و مزدوران و کسانی که از این کشور دارای حاکمیت و تصمیمگیری و نیز دارای جایگاه معتبر و مقتدر بین المللی است دلخورند، آزاد شده است؟»
الهنداوی در ادامه این سوال را طرح میکند که چرا، در شرایط کنونی، عراق و قرآن هدف قرار میگیرند و مینویسد: «درست است که ما عید قربان را پشت سر گذاشتهایم اما در آستانه روزها و مناسبات دینی و مذهبی مقدسی قرار داریم. چرا قرآن و عراق، آن هم زمانی که ما در آستانه یک رنسانس سرمایهگذاری، گشایش دیپلماتیک، امضای قراردادهای بزرگ سرمایهگذاری و امیدوارکننده هستیم. ما اکنون در فضای یک آگاهی ملی درباره حقوق آبی عراق، تمامیت ارضی و میادین نفتی مشترک قرار داریم».
در ادامه این یادداشت آمده است: «متأسفانه انتظار دارم هتاکی به قرآن کریم تکرار شود تا این اقدام به یک اجرای مبتذل و مد جدید تبدیل شود و هدف از آن، پایین آوردن و از بین بردن قداست و جایگاه و تأثیر این کتاب آسمانی بر آگاهی جمعی عربها و مسلمانان است. کدام یک از ما انتظار داشتیم که قرآن کریم با حمایتی بینالمللی سوزانده شود؟ چه کسی انتظار داشت که کتاب خدای متعال با شعار حقوق بشر و آزادی بیان سوزانده شود؟ بیایید با هم در گذشته نزدیک مرور کنیم در این صورت به پاسخ این سوال که چرا قرآن و چرا عراق خواهیم رسید».
این دیپلمات سابق عراق، نوشت: «ورود عراق به جنگ با ایران و سپس اشغال کویت و پس از آن، اشغال و محاصره عراق، غارت ثروت و نابودی زیرساختهای آن، مقدمهای برای تعامل با عربها و منطقه با توجه به این پدیدههای منفی بود: تروریسم، خاورمیانه بزرگ، سازش در قضیه فلسطین،محاصره و اشغال. در مقابل این پدیدههای برنامه ریزی شده و ساختگی، کشورهای عربی ودولت های اسلامی منطقه به بهانههای مختلف به دو دسته تامینکننده مالی و حامی و قربانی و مقاومت تقسیم شدند و عراق نیز در این امر پیشتاز بود!».
به باور الهنداوی، «تا زمانی که نیروهای شر و ویرانی به دنبال گسترش بیماری و سپس آسایش در پیکره عربها و منطقه باشند، نیروهای شیطانی و ویرانگر در عراق کار خود را آغاز میکنند، همانطور که تروریسم در عراق شروع شد و گسترش یافت. با سلاح تروریسم شکست خوردند و قدرتهای نرم را جایگزین آن کردند که با استفاده از حقوق بشر، آزادی بیان و دموکراسی، تاثیرگذار شوند و با نفوذ از این طریق، در مسیر سرنگونی مقدسات و تابوها حرکت کنند. و اینک در ابتدای راه طولانی طراحی شده برای این منظور قرار داریم. ایستگاه گسترش دموکراسی، ایستگاه تحمیل جایگاه همجنسگرایی و ایستگاه آتش زدن قرآن و مقدسات».
نویسنده و تحلیلگر عراقی در ادامه تصریح میکند: «با سلاح مقاومت، سلاح تروریسم را در هم شکستیم. اکنون نیز بگذارید تا با سلاح نرم مقاومت، نیروهای شیطان و ویرانگر و سلاح نرم آنها را با با تقبیح و محکومیت و نیز شیوههای دیپلماتیک مطابق با قوانین و توافقات دیپلماتیک جاری شکست دهیم. بگذارید دموکراسی نظام سیاسی، اخلاق اسلامی، رفتار متمدنانه خود و ریشه این رفتار را به جهانیان ثابت کنیم . همواره به تمدن و تاریخ متمدن و اخلاق اسلامی خود افتخار کردهایم تا آن را امروز به جهانیان ثابت کنیم و در برابر نیروهای شیطانی و ویرانگر که حاکمیت ما و خیزش ما و توسعه عراق و روابط بینالمللی و دیپلماتیک آن را هدف قرار میدهند، محکم و صبور باشیم».
الهنداوی در ادامه توضیح میدهد: «نیروهای شر و ویرانگر میخواهند عراق را بار دیگر به سمت هرج و مرج بکشانند و به دنبال منافع و اهداف سیاسی خود هستند. در راس این نیروهای شیطان و ویرانگر، اسرائیل قرار دارد و جنایت «سلوان مومیکا» با ناپدید شدن «الیزابت تسوروکوف» [جاسوسی صهیونیست در بغداد] که اسرائیل از مقامات عراقی میخواهد که مسئولیت حفظ جان او را برعهده گیرند، بیارتباط نیست».
در بخش دیگری از این یادداشت الهنداوی تاکید کرد: پاسخ ما به کسانی که تلاش دارند، ارتباطمان با قرآن را قطع کنند، پایبندی بیشتر به آیات شریفه قرآن کریم، التزام به معارف آن، و امر به معروف و نهی از منکر است که زشتترین منکرها، نفاق، فساد، دزدی بیتالمال، خیانت به وطن و کشتن نفسی است که خداوند آن را حرام کرده است مگر به حق».
الهنداوی در ادامه درباره خیانت به وطن هشدار میدهد مینویسد: «در گودال خیانت به وطن، که خداوند ما و شما را از آن دور کند، کرم رشوه، عدم اخلاص در کار، دروغ و افترا را خواهید یافت».
پایان پیام/