به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از میزان؛ سوئد به افراد اجازه داده است که قرآن را بسوزانند و ادعا کنند که این «حق» آنهاست، اما آیا این اقدامات تحریک بیشتر را در پی نخواهد داشت؟
به گزارش «میدل ایست مانیتور»، مجموعهای از قرآن سوزیهایی که از سوی مقامات سوئدی مجاز شده بود، محکومیت جهانی و اعتراضات گستردهای را در چندین کشور مسلمان به دنبال داشت.
در سوئد، ادعای آزادی تجمع، بیان و تظاهرات از حقوقی است که طبق قانون اساسی حمایت شده است. این بدان معناست که هر فردی در سوئد حق دارد عقاید خود را بیان کند، حتی اگر نسبت به برخی اعتقادات مذهبی توهین آمیز یا بیاحترامی باشد.
از لحاظ تاریخی، سوئد قوانینی برای منع توهین به مقدسات داشت که ریشه در ارتباط نزدیک آن با کلیسا داشت، اما در طول قرن بیستم، سوئد به تدریج به سمت سکولاریسم حرکت کرد و توهین به مقدسات جرم زدایی شد.
برقراری مجدد ممنوعیت سوزاندن کتب مذهبی مستلزم تصویب قانون جدیدی است که از سوی دولت سوئد پیگیری نشده است.
در آغاز سال ۲۰۲۳، راسموس پالودان، سیاستمدار راست افراطی دانمارکی-سوئدی اقدام به قرآن سوزی در بیرون از مسجد در استکهلم کرد و اعتراض جهانی را برانگیخت.
«سلوان مومیکا»، پناهجوی عراقی، با الهام از پالودان، درخواست مجوز سوزاندن قرآن در خارج از سفارت عراق کرد. اما پلیس به این دلیل که ممکن است باعث ایجاد ناآرامی عمومی شود، درخواست او را نپذیرفت و در نهایت دادگاه سوئد تصمیم پلیس را لغو کرد و آن را نقض حق آزادی بیان دانست.
بسیاری از کشورها امروز سوئد را به ناتوانی در رسیدگی به افزایش «اسلام هراسی» متهم میکنند.
سرانجام به «مومیکا» اجازه داده شد که یک نسخه از قرآن را در خارج از مسجدی که مسلمانان سوئدی در ۲۸ ژوئن ۲۰۲۳ برای جشن گرفتن عید قربان در آنجا جمع شده بودند، بسوزاند.
در حالی که آزادی بیان به افراد اجازه میدهد نظرات خود را بیان کنند، در گفتوگوی آزاد شرکت کنند و...، اما این آزادی مطلق نیست و باید با آسیبهای احتمالی که ممکن است برای دیگران ایجاد کند سنجیده شود.
در این مورد، اصل آسیب نشان میدهد که محدودیتهای آزادی بیان زمانی قابل توجیه است که گفتار به خشونت، نفرت یا تبعیض علیه افراد یا گروههای خاص دامن میزند؛ این امر در تصویب قطعنامهای علیه هتک حرمت به قرآن از سوی شورای حقوق بشر سازمان ملل (UNHCR) در جولای ۲۰۲۳ منعکس شده است.
سوئد خود را بین آزادی بیان و محافظت از گروههای مذهبی در برابر سخنان نفرتبرانگیز و در این مورد، افزایش اسلام هراسی قرار داده است؛ در حالی که از یک سو دولت سوئد سوزاندن قرآن را محکوم کرده و بیان کرده است که آنها «به هیچ وجه منعکس کننده دیدگاههای دولت سوئد نیستند» و آنها را «اسلام هراسانه» توصیف کردهاند و بسیاری از سوئدیها علیه عاملان آن سخن گفتهاند، برخی در این کشور همچنان مدعی هستند که معرفی قانونی که سوزاندن کتب مقدس را بر اساس آزادی بیان ممنوع میکند، خلاف است.