به گزارش بهداشت نیوز، وقتی صحبت از رژیم غذایی می شود، معمولا تمرکز اصلی روی سلامت فرد بوده و کمتر کسی در بررسی یک رژیم غذایی به موضوع محیط زیست می پردازد. به تازگی دانشمندان دانشکده بهداشت عمومی هاروارد در ایالات متحده دریافتند افرادی که غذاهای سازگار با محیط زیست بیشتری می خورند در مقایسه با افرادی که رژیم غذایی کمتر پایداری دارند ۲۵ درصد کمتر در معرض خطر مرگ قرار دارند.
یک رژیم غذایی پایدار که همچنین به عنوان رژیم غذایی سلامت سیاره ای شناخته می شود، شامل غلات کامل، میوه ها، آجیل، سبزیجات غیر نشاسته ای و روغن های غیر اشباع (مانند روغن زیتون) است. سبزیجات نشاسته ای شامل چغندر، ازگیل، نخود و سیب زمینی شده و این مواد برخلاف غذاهایی مانند تخم مرغ و گوشت قرمز و فرآوری شده هستند که کمتر دوستدار محیط زیست محسوب می شوند.
این مطالعه شامل بررسی شرایط و تغذیه بیش از ۱۰۰ هزار شرکت کننده در ایالات متحده بود و یک دوره چک آپ ۳۰ ساله را پوشش می داد که در طول آن ۴۷ هزار نفر از شرکت کنندگان فوت کردند.
این یافته‌ها که نتایج آن در کنفرانس انجمن تغذیه آمریکا در سال ۲۰۲۳ در بوستون، ایالات متحده ارائه شد، نشان می دهد شرکت کنندگانی که از رژیم غذایی مناسب برای سلامت سیاره ای برخوردار بودند، به میزان کمتری در خطر ابتلا به همه علل مرگ هستند. این عوامل شامل سرطان، بیماری های قلبی عروقی حملات قلبی ، بیماری های عفونی و بیماری های عصبی، مانند زوال عقل، می شود.
دکتر لین بوئی (Linh Bui)، از پژوهشگران ارشد این تیم تحقیقاتی معتقد است این مطالعه بهترین شواهد علمی فعلی را در مورد تأثیر غذاهای مختلف بر سلامت انسان و جهان طبیعی ارائه می کند.
با استفاده از این داده‌های ترکیبی، دانشمندان یک شاخص رژیم غذایی سلامت سیاره‌ای ایجاد کردند و به شرکت‌کنندگان بر اساس رژیم غذایی‌شان امتیازاتی دادند. با استفاده از این جدول، پژوهشگران رابطه بین نمرات و پیامدهای سلامت شرکت کنندگان را ارزیابی کردند. نتایج این تحقیق، فرضیه اولیه را تایید کرد که نمره رژیم غذایی مبتنی بر سلامت سیاره ای بالاتر با خطر کمتر مرگ و میر مرتبط است.
در این میان افرادی که بالاترین نمرات شاخص سلامت سیاره ای را داشتند، ۲۵ درصد کمتر از افرادی که کمترین امتیاز را داشتند، در خطر مرگ بودند. از سوی دیگر اثرات زیست محیطی مواد غذایی با عواملی مانند استفاده از آب، کاربری زمین، آلودگی و انتشار گازهای گلخانه ای ارزیابی شد.
محققان امیدوارند که این شاخص بتواند به عنوان یک ابزار ساده برای سیاست گذاران و خدمات بهداشت عمومی برای بهبود همزمان شرایط سلامت انسان و مقابله با بحران آب و هوایی مورد استفاده قرار گیرد.
منبع: سیناپرس
